سکویل ـ وست، ویتا (۱۸۹۲ـ۱۹۶۲م)
سَکْویل ـ وِسْت، ویتا (۱۸۹۲ـ۱۹۶۲م)(Sackville-West, Vita)
نویسنده و شاعر طراح باغ انگلیسی انگلیسی. روشنفکری پرکار بود و آثار زیادی از خود بر جای گذاشت. با این همه امروز بیش از هر چیز به خاطر روابط نامتعارف عاطفی خود و همچنین دوستی عاشقانه‌اش با ویرجینیا وولف شناخته می‌شود. رمان‌های ادواردی‌ها[۱] (۱۹۳۰) و هیجان‌های خفته[۲] (۱۹۳۱)، و شعر بلند روستایی «زمین»[۳] (۱۹۲۶) از اوست. باغ‌های زیبای پیرامون خانه‌اش را در سیسینگرست، کِنت، او و همسرش، هرولد نیکلسون[۴]، طراحی کرده بود. ویرجینیا وولف رمان اورلاندو[۵] (۱۹۲۸) را دربارۀ او نوشت. سکویل وست دختر سومین بارون سکویل بود. تحصیلات خصوصی داشت و نویسندگی را از کودکی آغاز کرد. او و شوهرش به خاورمیانه سفر کردند و مسافر تهران[۶] را در ۱۹۲۶ نوشت. از رُمان‌های اوست: میراث[۷] (۱۹۱۹) و جزیره ظلمانی[۸] (۱۹۳۴)؛ و مجموعه داستان‌های کوتاه خود را با نام وارث[۹] (۱۹۲۲) منتشر کرد. او همچنین زندگی‌نامه‌هایی، مانند اَفرا بن[۱۰] (۱۹۲۷)، اندرو ماروِل (۱۹۲۹)، سنت جوآن (۱۹۳۶)، و شرح‌حال مادربزرگش پپیتا (۱۹۳۷) رقاصۀ اسپانیایی؛ و همچنین «عقاب و کبوتر: سنت ترزا از آویلا، سنت ترز از لیزیو» (۱۹۴۳) را نوشته است. کتاب‌های شعرش عبارت‌اند از دختر پادشاه (۱۹۳۰)، گلچین اشعار (۱۹۳۳)، تنهایی (۱۹۳۸)، و باغ (۱۹۴۶). سیمای یک ازدواج[۱۱] (۱۹۷۳)، نوشتۀ پسرش، نایجل نیکلسون، ( ـ۱۹۱۷) زندگی زناشویی نامتعارف والدینش را توصیف می‌کند.