فون براون، ورنر (۱۹۱۲ـ۱۹۷۷)
فون براون، وِرنِر (۱۹۱۲ـ۱۹۷۷)(von Braun,Wernher)
مهندس آلمانی، متخصص موشک. مسئول برنامۀ توسعۀ موشکی آلمان (موشک‌های وی [۱]۱ و وی ـ [۲]۲) در جنگ جهانی دوم بود. بعدها به خدمت آژانس فضایی ناسا در ایالات متحده امریکا درآمد. همچنین، موشک ساتورن[۳] (ساتورن ۵[۴]) را نیز اختراع کرد که در ۱۹۶۹، فضاپیمای آپولو[۵] را به ماه فرستاد. در دهۀ ۱۹۴۰، مدیر فنی گروهی پژوهشی، مستقر در پنمونده[۶]، در ساحل دریای بالتیک بود که موشک وی ـ۱ (بمب پرنده[۷]) و موشک فوق‌صوت[۸] وی ـ ۲ را تولید می‌کرد. در دهۀ ۱۹۵۰، عضو گروهی بود که برای ماهواره‌های امریکا، ازجمله نخستین این ماهواره‌ها یعنی اکسپلورِر ۱[۹] که در اوایل ۱۹۵۸ به فضا پرتاب شد، و فضاپیماهای سرنشین‌دار اولیه موشک می‌ساخت. فون‌براون در ویرسیتز[۱۰]، که اکنون در لهستان واقع است، زاده شد و در برلین و زوریخ[۱۱] درس خواند. در ۱۹۳۰ به گروهی از دانشمندان پیوست که در زمینۀ موشک آزمایش می‌کردند. در ۱۹۳۸، مدیر فنی تأسیسات نظامی موشک‌سازی در پینِ‌مونده شد و در ۱۹۴۰، به عضویت حزب نازی[۱۲] درآمد. در واپسین روزهای جنگ در ۱۹۴۵، با کارمندانش که نمی‌خواستند در بخش تحت اشغال شوروی اسیر شوند به غرب گریخت و خود را به نیروهای ایالات متحده امریکا تسلیم کرد. چندی نگذشت که فون براون در آزمایشگاه‌های رستۀ جنگ‌افزارسازی ارتش امریکا[۱۳]، در وایت سندزِ[۱۴] نیومکزیکو، آغاز به کار کرد. در ۱۹۵۲، مدیر فنی برنامۀ ساخت موشک بالیستیک[۱۵] ارتش شد و از ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۲، در ناسا مقام‌هایی اجرایی به‌عهده داشت.