کاروترز، والاس (۱۸۹۶ـ ۱۹۳۷)

کاروتِرْز، والاس (۱۸۹۶ـ ۱۹۳۷)(Carothers, Wallace)

شیمی‌دان امریکایی. در زمینۀ بسپارش (پلیمریزاسیون) تحقیق می‌کرد. در برخی از بسپارها قابلیت تبدیل‌شدن به الیاف را کشف کرد. در ۱۹۳۱، نئوپرن از اولین لاستیک‌های مصنوعی، و در ۱۹۳۵، نایلون را تولید کرد. در برلینگتونِ آیووا زاده شد و در ایلینوی و هاروارد درس خواند. در ۱۹۲۸، رئیس تحقیقات شیمی آلی، در آزمایشگاه تحقیقاتی شرکت دوپون، در شهر ویلمینگتونِ دلاوِر شد و چند سال بعد، با خوردن سیانید خودکشی کرد. بخش اعظم کوشش‌های تحقیقاتی‌اش صرف تولید بسپاری شد که قابلیت تبدیل‌شدن به الیاف را داشت. نخستین آزمایش‌های موفقیت‌آمیز او در زمینۀ پُلی‌استر بود، اما برای تولید الیاف ظریف‌تری با استحکام کافی، به‌منظور رقابت با ابریشم، به پلی‌آمیدها روآورد. نایلون بسپار زنجیری خطی‌ای است که از طریق کشش به روش سرد تولید می‌شود. مولکول‌های نایلون براثر کشش در یک جهت قرار می‌گیرند و پیوندهای هیدروژنی جانبی تشکیل می‌دهند. کاروترز در زمینۀ لاستیک‌های مصنوعی نیز پژوهش‌هایی صورت داد. نئوپرن، که اولین‌بار در ۱۹۳۲ در مقیاس تجارتی تولید شد، نسبت به گرما، نور، و بسیاری از حلال‌ها مقاوم است.

 

---