دیون جنگی

دیون جنگی (War debts)
تعهدات دولت‌های خارجی در قبال وام‌های ایالات متحده پس از جنگ جهانی اول. امریکا از ۱۹۱۴ به بعد برای خرید کالاهای امریکایی، اعتبارهایی در اختیار متحدان اروپایی‌اش قرار داد و در ۱۹۱۵ نخستین وام‌های درازمدت جنگی به آن‌ها اعطا شد. علاوه بر وام‌های زمان جنگ، وام‌ها و اعتبارات دیگری نیز تا چند سال پس از ترک مخاصمه، به متحدان و دشمنان پیشین داده شد. همۀ کشورهای وام‌گیرنده به استثنای روسیه (که اتحاد شوروی جایگزین امپراتوری روسیه شده بود) تعهدات خود را پذیرفتند. در ۱۹۲۲، کمیسیون بدهی خارجی جنگ جهانی امریکا با پانزده کشور اروپایی وارد مذاکره شد و بدهی آن‌ها را، برحسب توانایی بازپرداخت، حدود ۱۱.۵میلیارد دلار برآورد کرد. دورۀ بازپرداخت ۶۲ سال تعیین شد که به این ترتیب اصل و بهره آن به بیش از ۲۲میلیارد دلار بالغ شد. امریکا از تخفیف بدهی خودداری کرد، اما شرایط نابسامان مالی کشورهای اروپایی باعث شد در ۱۹۲۵ـ۱۹۲۶ با برخی تخفیف‌ها موافقت کند. بازپرداخت، بیشتر از محل دریافت غرامت از آلمان، تا ۱۹۳۱ ادامه یافت و در آن سال، با رکود جهانی اقتصاد، رئیس‌جمهور هوور پیشنهاد تعویق یک‌سالۀ همۀ تعهدات بین‌الدولی را ارائه داد. در پیمان ۱۹۳۲ لوزان، بدهکاران به امید بخشودگی وام‌ها از سوی امریکا، از غرامت‌های آلمان به میزان زیادی کاستند، اما امریکا از انجام این کار سرباز زد. شش کشور تا ۱۹۳۴ بدهی‌های خود را می‌پرداختند، اما از آن پس به استثنای مجارستان، که تا ۱۹۳۹ بازپرداخت بهره را ادامه داد، بقیه از بازپرداخت بدهی‌های‌شان خودداری کردند.

 

---