واشینگتن، بوکر (۱۸۵۶ـ۱۹۱۵)
واشینْگتُن، بوکر (۱۸۵۶ـ۱۹۱۵)(Washington, Booker)
متخصص امریکایی در آموزش و پرورش و پیش‌گام در آموزش عالی برای سیاهانِ ساکنِ جنوب. در ۱۸۸۱ انستیتو تاسکیگی[۱] را در ایالت آلاباما[۲] بنیاد نهاد و رئیس آن شد. این مؤسسه دراصل کالجی برای کارآموزی سیاهان بود و اکنون مؤسسه‌ای علمی و دانشگاهی است. واشینگتن عقیده داشت که راه رسیدن به برابری اجتماعی، دست‌یافتن به استقلال اقتصادی است. در ناحیۀ فرانکلین[۳] متولد شد و پسرِ برده‌ای بود. پس از آزادشدن، همراه با خانواده‌اش، به ویرجینیای غربی رفت و در ۱۸۹۲، وارد دانشسرای مقدماتی کشاورزی همپتون[۴] در ویرجینیا شد. به‌عنوان رئیس مؤسسۀ تاسکیگی، بیشتر بر محسّنات آموزش صنعتی تأکید می‌کرد تا بر مزایای آموزش علوم فرهنگی و هنری. بسیاری از روشنفکران سیاه‌پوست از او دوری می‌کردند. اتحادیۀ ملی بازرگانی سیاهان[۵] را نیز بنیاد نهاد. زندگی‌نامۀ خودنوشت واشینگتن با نام برخاستن از بردگی[۶] (۱۹۰۱) ازجملۀ کتاب‌های اوست.