واشینگتن، جورج (۱۷۳۲ ـ ۱۷۹۹)
واشینْگْتُن، جورْج (۱۷۳۲ـ ۱۷۹۹)(Washington, George)
فرمانده نیروهای امریکایی در انقلاب امریکا[۱] و نخستین رئیس‌جمهور امریکا (۱۷۸۹ـ۱۷۹۷). نظامی با تجربه‌ای بود، که در نبرد برضد فرانسویان درخلال جنگ فرانسه و سرخ‌پوستان[۲] شرکت داشت. واشینگتن مخالف سرسخت سیاست حکومت بریتانیا بود و در کنگره‌های مهاجران[۳] در ۱۷۷۴ و ۱۷۷۵ شرکت داشت و در آغاز انقلاب امریکا به فرماندهی کل ارتش مهاجران انتخاب شد. پس از چند نبرد سرانجام ارتش انگلستان را شکست داد و شاهد تسلیم کورنوالیس[۴] ژنرال بریتانیایی، در یورکتاون[۵] شد (۱۷۸۱). واشینگتن پس از جنگ، به ملک خود در ویرجینیا، واقع در ماونت ورنون[۶]، رفت؛ اما در ۱۷۸۷ در مقام رئیس کنوانسیون قانون اساسی[۷] در فیلادلفیا به صحنۀ سیاست بازگشت، و رئیس‌جمهور امریکا شد (۱۷۸۹). او کوشید تا وزیران خود را از میان همۀ جناح‌ها انتخاب کند، اما دید اشرافی او و پذیرفتن سیاست مالی اَلگزاندر همیلتون[۸]، تامس جفرسون[۹]، وزیر امور خارجه‌اش، را در انزوا قرار داد؛ که در ۱۷۹۳ استعفا کرد، درنتیجه نظام دو حزبی شکل گرفت. واشینگتن در ۱۷۹۳ مجدداً رئیس‌جمهور شد، اما از قبول این مقام برای سومین‌بار امتناع کرد و سنتی برقرار کرد که تا ۱۹۴۰ پایدار ماند. او را پس از مرگش در ماونت ورنون دفن کردند.