وایتفیلد، جورج (۱۷۱۴ـ۱۷۷۰)
(تغییرمسیر از Whitefield, George)
وایْتْفیلْد، جورج (۱۷۱۴ـ۱۷۷۰)(Whitefield, George)
(یا: جورج ویتفیلد) واعظ انگلیسی و مبشر متُدیست کالونی. در دانشگاه آکسفورد تحصیل کرد و در آن‌جا به متدیست‌ها، با رهبری جان وِسلی[۱] و چارلز وِسلی[۲]، پیوست. در ۱۷۳۸ رتبۀ روحانی گرفت، ولی به‌سبب آرا و روش‌های نامتعارفی که داشت عذر او را خواستند. در کلیسای انگلستان منصب شماسی داشت. سال‌ها در بریتانیا و امریکا سفر کرد و با موعظه‌هایش نقش مؤثری در جنبش مشهور به «بیداری عظیم» ایفا کرد. او با پذیرفتن نظریات کالوَن[۳]، به‌ویژه دربارۀ تقدیر، از برادران وِسلی جدا شد و رهبری متدیست‌های کالونی را به‌عهده گرفت. در ۱۷۵۶ بقعه‌ای به نام او در تاتنهام کورت رود[۴] لندن ساختند، که در بمباران ۱۹۴۵ ویران شد، اما آن را بازسازی کردند.