تفت بافت
تَفت‌بافت (wickerwork)
مبلمان یا دیگر اشیاءِ ساخته‌شده از شاخه یا ساقۀ انعطاف‌پذیر، معمولاً درخت بید[۱]. صورت تحول‌یافتۀ سبدبافی میخ چوبی[۲] است. تفت‌بافت از به‌هم‌بافتن شاخه‌هایی در زیر و روی چارچوب تفت ساخته می‌شود. در روم و مصر باستان، ساخت صندلی‌های راحتی تفت‌بافت رواج داشت. نمونه‌هایی متعلق به هزاره سوم پ‌م در مقابر مصری کشف شده‌اند. از آن‌جا که موادومصالح آن فسادپذیرند، هیچ نمونۀ دیگری تا قرن ۱۷ برجا نمانده است. سابقۀ صندلی سبدبافی‌شدۀ لگنی[۳]، که امروزه رایج است، احتمالاً به دورۀ پیش از قرون وسطا بازمی‌گردد. در تابلویی از مریم باکره و مسیح کودک[۴] متعلق به ح‌دود ۱۴۲۰ـ۱۴۳۰م، اثر رابرت کامپین[۵]، نقاش هلندی (نگارخانۀ ملی لندن[۶])، نمونه‌ای از یک پردۀ تفت‌بافت دایره‌ای به تصویر درآمده است. امروزه همچنان آثار تفت‌بافت را از چوب بید، نی، و نخل می‌سازند.