ویلکینسون، جفری (۱۹۲۱ـ۱۹۹۶)
ویلْکینْسون، جِفْری (۱۹۲۱ـ۱۹۹۶)(Wilkinson, Geoffrey)
| جفری ویلکینسون Geoffrey Wilkinson | |
|---|---|
| زادروز |
حوالی منچستر ۱۹۲۱م |
| درگذشت | ۱۹۹۶م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کالج سلطنتی دانشگاه لندن |
| شغل و تخصص اصلی | متخصص شیمی معدنی |
| لقب | لقب سر در ۱۹۷۶ |
| آثار | تالیف کتاب درسی شیمی معدنی پیشرفته، به عنوان نویسنده همکار (۱۹۶۲) |
| گروه مقاله | شیمی و بیوشیمی |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل شیمی (۱۹۷۳) به سبب تحقیقات نوآورانه در زمینه ترکیبات آلی فلزی در فلزات واسطه |
متخصص انگلیسی شیمی معدنی. جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۷۳ را به‌سبب تحقیقات نوآورانه‌اش در زمینۀ ترکیبات آلی فلزی[۱] در فلزات واسطه[۲] به‌دست آورد. در ۱۹۷۶، لقب سِر گرفت. در حوالی منچستر زاده شد. در کالج سلطنتی[۳] دانشگاه لندن درس خواند و در امریکای شمالی مناصب بسیاری به‌دست آورد. از ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۶، استاد دانشگاه هاروارد بود. پس از آن به امپریال کالج بازگشت و در آن‌جا استاد شیمی معدنی شد. در ۱۹۸۸ بازنشسته شد. در تألیف کتاب درسی شیمی معدنی پیشرفته[۴] نویسندۀ همکار بود (۱۹۶۲). ویلکینسون جایزه نوبل را به‌سبب تحقیقاتی دریافت کرد که با همکاری شیمی‌دان امریکایی، آر بی وود وارد[۵]، صورت داد. مولکول آلی فلزی[۶] دارای یک اتم فلزی است که بین حلقه‌های کربن[۷] محصور شده است. آن‌ها ترکیب سنتزی فروسن[۸] را بررسی کردند که مشتمل بر یک اتم آهن محصور بین دو حلقۀ پنج‌تایی کربن است. موادی که بعدها تولید شده‌اند شامل فلزات دیگری بودند که با حلقه‌های چهار، شش، و هفت‌تایی از کربن احاطه شده‌اند.