ویلیام فاتح

ویلْیامِ فاتح (۱۰۲۸ـ۱۰۸۷م)(William I the Conqueror)

ويلْيامِ فاتح

(یا: ویلیام اول) پادشاه انگلستان (۱۰۶۶ـ۱۰۸۷م)؛ پسر نامشروع روبرِ ابلیس، دوک نورماندی، بود و در ۱۰۳۵م جانشینش شد. در ۱۰۶۶م با این ادعا که ادواردِ معترف، شاه انگلستان، او را جانشین خود اعلام کرده به این کشور حمله برد، در ۱۴ اکتبر ۱۰۶۶م هارولد دوم (هارولد گادوینسون) را شکست داد و تاج پادشاهی انگلستان را برسر نهاد. ویلیام در روز کریسمس ۱۰۶۶م در دیر وست‌مینستر تاج‌گذاری کرد. در دوران کشورگشایی نورمان‌ها در انگلستان با سرکوب بی‌رحمانۀ شورش‌ها و ساختن ۵۰ قلعه تا ۱۰۸۷م پایه‌های حکومتش را محکم کرد. نظام فئودالیته را در انگستان کاملاً تثبیت کرد، سیاهۀ ملک و املاک کشور را در دفتر ثبت املاک (۱۰۸۶م) به‌ثبت رساند و بارون‌ها را کاملا تحت کنترل در آورد. وجه عمدۀ سیاست او تلاش برای جلب حمایت کلیسا از طریق لانفرانک، اسقف اعظم کنتربری، بود. براثر افتادن از اسب در روآن درگذشت و در کان فرانسه دفن شد. پسرش، ویلیام دوم، بر جایش نشست.

 

---