شرمن، ویلیام (۱۸۲۰ـ۱۸۹۱)
شِرْمَن، ویلیام (۱۸۲۰ـ۱۸۹۱)(Sherman, William)
ژنرالِ اتحادیه در جنگ داخلی[۱] امریکا. آتلانتا[۲] را تصرف کرد و آتش زد (۱۸۶۴)؛ با پیشروی به سوی غرب و دریا، ایالت جورجیا[۳] را به ویرانه‌ای تبدیل کرد، و سپس نیروهای مؤتلفه[۴] را به سمت شمال راند. او فرمانده کل ارتش امریکا بود (۱۸۶۹ـ۱۸۸۳). در لنکستر[۵]، واقع در اوهایو[۶]، زاده شد و از دانشگاه نظامی وست پوینت[۷] فارغ‌التحصیل شد (۱۸۴۰). در جنگ مکزیک[۸] شرکت کرد و سپس بانک‌دار شد. در اوایل جنگ داخلی در نخستین نبرد بول ران[۹] (۱۸۶۱) و شایلو[۱۰] (۱۸۶۲) شرکت کرد. جانشین ژنرال یولیسیز گرانت[۱۱]، فرمانده غرب، شد (۱۸۶۴) و نبرد جورجیا را به‌راه انداخت. به‌رغم بی‌رحمی او در مبارزه‌اش برای تصرف آتلانتا، و ویرانی گسترده‌ای که در جریان پیشروی به سمت دریا به‌بار آورد، در پیروزی، مصالحه‌جو بود و شروطی را پیشنهاد کرد که رئیس‌جمهور جانسون باید با آن‌ها مخالفت می‌کرد. پس از جنگ، برای نامزدی شرمن در ریاست جمهوری اقدام کردند، اما او اعلام کرد که در صورت نامزدی در انتخابات شرکت نمی‌کند و در صورت پیروزی هم ریاست جمهوری را نمی‌پذیرد. او جانشین گرانت در مقام فرماندهی ارتش بود (۱۸۶۹).