اروین یالوم
اروین یالوم (Irvin Yalom) | |
---|---|
زادروز |
واشینگتن دی.سی 1931م |
ملیت | امریکایی |
نامهای دیگر | اروین دیوید یالوم |
تحصیلات و محل تحصیل | مدرک کارشناسی در 1952 و مدرک دکترای پزشکی در 1956 |
شغل و تخصص اصلی | روانپزشک |
شغل و تخصص های دیگر | استاد روانپزشکی در دانشگاه استنفورد |
آثار | وقتی نیچه گریست؛ رواندرمانیِ اگزیستانسیال؛ انسان موجودی یکروزه؛ مامان و معنی زندگی؛ درمان شوپنهاور؛ مسئلۀ اسپینوزا؛ دروغگویی روی مبل؛ هر روز یک قدم نزدیکتر؛ خیره به خورشید:غلبه بر هراس از مرگ؛ من چگونه اروین یالوم شدم. |
گروه مقاله | روانشناسی و روانپزشکی |
خویشاوندان سرشناس | مریلین یالوم (همسر) |
جوایز و افتخارات | دریافت جایزۀ انجمن روانپزشکی امریکا در سال 2002 |
اروین یالوم (1931- ) (Irvin Yalom)
(با نام کامل: اروین دیوید یالوم[۱]) روانپزشک اگزیستانسیالیست[۲] (هستیگرا) امریکایی و استاد بازنشستۀ روانپزشکیِ دانشگاه استنفورد[۳]. او نویسندۀ آثار داستانی و غیرداستانی نیز هست. در واشینگتن دی.سی[۴] متولد شد. حدود پانزده سال پیش از تولدش در ایالات متحده، والدینش (که اصالتاً از یهودیان لهستان بودند) از روسیه به امریکا مهاجرت کرده و در واشینگتن دی.سی خواربار فروشی باز کرده بودند.
یالوم بیشتر دوران کودکیاش را به مطالعۀ کتاب در محیط خانه واقع در طبقۀ بالای همان مغازۀ خواربار فروشی و نیز کتابخانۀ محل مشغول بود. پس از فارغالتحصیل شدن از دبیرستان، وارد دانشگاه جورج واشینگتن[۵] و پس از آن دانشکدۀ پزشکی بوستون[۶] شد. در 1952 مدرک کارشناسی و در 1956 مدرک دکترای پزشکیاش را گرفت. پس از دو سال و سپری کردن خدمت سربازی در بیمارستانی عمومی در شهر هونولولو[۷]، حرفۀ دانشگاهی خود را در دانشگاه استنفورد آغاز کرد و در 1963 به عنوان کادر آموزشی آن دانشگاه به تدریس پرداخت و در 1968 به مقام استاد دائمی آن دانشگاه ارتقا یافت. درست پس از آن و در همان دانشگاه، او الگوی رواندرمانی هستیگرا یا اگزیستانسیال را مطرح کرد و بسط داد. در سال 2002، او جایزۀ انجمن روانپزشکی امریکا[۸] را دریافت کرد. یالوم هم آثار دانشگاهی متعددی نوشته و هم چند رمان موفق دارد، اما بیشتر به عنوان نویسندۀ رمانهای روانشناختی، بهویژه رمان مشهور وقتی نیچه گریست[۹]، شهرت دارد. او چند فیلم نامه نیز نوشته است.
از دیگر آثار اوست: رواندرمانیِ اگزیستانسیال[۱۰]؛ انسان موجودی یکروزه[۱۱]؛ موهبت رواندرمانگری[۱۲]؛ مامان و معنی زندگی[۱۳]؛ درمان شوپنهاور[۱۴]؛ مسئلۀ اسپینوزا[۱۵]؛ دروغگویی روی مبل[۱۶]؛ هر روز یک قدم نزدیکتر[۱۷]؛ دژخیم عشق[۱۸]؛ خیره به خورشید: غلبه بر هراس از مرگ[۱۹] ؛ من چگونه اروین یالوم شدم[۲۰].
او همسر مریلین یالوم، مورخ و نویسندۀ فمینیست، است.
منابع:
- ↑ Irvin David Yalom
- ↑ existential psychiatrist
- ↑ Stanford University
- ↑ Washington, D.C
- ↑ George Washington University
- ↑ Boston University School of Medicine
- ↑ Honolulu
- ↑ (The American Psychiatric Association (APA
- ↑ When Nietzsche Wept
- ↑ Existential Psychotherapy
- ↑ Creatures of a Day
- ↑ The Gift of Therapy
- ↑ Momma and the Meaning of Life
- ↑ The Schopenhauer Cure
- ↑ The Spinoza Problem
- ↑ Lying on the Couch
- ↑ Every Day Gets a Little Closer
- ↑ Love’s Executioner
- ↑ Staring at the Sun: Overcoming the Terror of Death
- ↑ Becoming Myself