پریماکوف، یوگنی (۱۹۲۸)
پِریماکوف، یِوگِنی (۱۹۲۸- ۲۰۱۵م)(Primakov, Yevgeny)
سیاستمدار روس، از ۱۹۹۸ تا ۱۹۹۹ نخست‌وزیر روسیه. در ۱۹۹۵، بوریس یلتسین او را به وزارت امور خارجه گماشت تا نزد حامیان کمونیست‌ها و ملی‌گرایان برای خود اعتباری دست‌وپا کند. دفاعِ او از منافع روسیه و تمایلش به خطابه‌سرایی بر ضد غرب، تا حدودی لطمۀ واردشده به غرور ملی روسیه را جبران کرد. پریماکوف، در دورۀ نخست‌وزیری، رسیدن به اتفاق نظر را مهم‌تر از اصلاحات می‌دانست، و از تصویب برنامه‌ای اقتصادی که می‌توانست حمایت صندوق بین‌المللی پول را جلب کند خودداری کرد. او آرامش سیاسی را به قیمت افول فاجعه‌بار اقتصاد روسیه حفظ کرد. یلتسین در مه ۱۹۹۹ در حرکتی غافلگیرکننده پریماکوف را از نخست‌وزیری کنار گذاشت. پریماکوف سابقاً از رؤسای سازمان اصلاح‌شدۀ کا گ ب و مسئول بخش فعالیت‌های خارجی سرویس مخفی و مبارزه با جاسوسان بود. اگرچه از تعداد کارکنان و حیطۀ فعالیت سازمان تحت مدیریت خود به‌شدت کاست، ولی به‌عنوان یکی از منتقدان صریح‌اللهجۀ سیاست غرب در قبال روسیه مطرح شد و پیوسته هشدار داد که سرویس‌های مخفی غرب از طریق انواع سازمان‌های اعطاکنندۀ کمک و دیگر سازمان‌ها مشغول رخنه‌کردن در زندگی اقتصادی و سیاسی روسیه‌اند. مخالفت او با غرب در کشوری که سرمایه‌داری تنها به نفع عده‌ای اندک تمام می‌شد، و دموکراسی در چشم بسیاری نوعی دروغ بود، از او چهره‌ای محبوب مردم ساخت. پریماکوف در رژیم‌های مختلف کارنامۀ نسبتاً موفقی داشت؛ در دورۀ استالین در مؤسسۀ صاحب‌نام بررسی‌های شرقی پذیرفته شد، و در دهۀ ۱۹۶۰در دورۀ خروشچف به یکی از خبرنگاران برجستۀ پراودا مبدل شد، که نقطۀ اوج خبرنگاری در شوروی شناخته می‌شد. سپس، در دورۀ برژنف، به‌عنوان نظریه‌پردازی برجسته و رایزن امور خارجی مدارج ترقی را پیمود تا این که در دورۀ میخائیل گورباچف دستیار نزدیک او، به‌ویژه در امور خاورمیانه و افریقا، شد. اما، برخلاف بسیاری دیگر از دستیاران آخرین دبیرکل شوروی، به‌همراه او از قدرت برکنار نشد. پریماکوف در اوت ۱۹۹۹ رهبری ائتلاف مخالفان جدیدی معروف به سازمان سرزمین پدری را، که برای انتخابات پارلمان در ماه دسامبر تشکیل شده بود، پذیرفت.