جانگ چونچیایو
جانْگ چونچیائو (۱۹۱۷ـ۱۹۹۲) (Zhang Chunqiao)
دولتمرد کمونیست چینی، عضو دارودستۀ افراطی چهارنفری. جانگ در ۱۹۶۹ به عضویت دفتر سیاسی حزب کمونیست چین درآمد، و در ۱۹۷۶ رهبر حزب در شانگهای و در ۱۹۷۵ معاون نخست‌وزیر و سرکمیسر نظامی ارتش رهایی‌بخش خلق شد. پس از مرگ مائوتسه تونگ، با هدف به‌دست گرفتن قدرت ملی و انتصاب خود به نخست‌وزیری و جیانگ چینگ[۱] به رهبری حزب، به سازمان‌دهی شبه‌نظامیان مردمی پرداخت. این توطئه در اکتبر ۱۹۷۶ نقش بر آب شد و جانگ و بقیۀ اعضای دارودسته را نیروهای وفادار به هواگوئوفنگ[۲] بازداشت کردند. جانگ در ژانویۀ ۱۹۸۱ به اعدام محکوم شد، ولی در مارس ۱۹۸۳ این حکم به حبس ابد تخفیف یافت. او در ۱۹۴۰ به حزب کمونیست پیوست و در ۱۹۴۲ـ۱۹۴۳ در شمال شرقی چین با ژاپنی‌ها جنگید. پس از تأسیس جمهوری خلق چین در ۱۹۴۹، در زمرۀ مبلغان حزب و نویسندگان تندرو درآمد و از اواخر دهۀ ۱۹۵۰ در شانگهای مستقر شد. در ژانویۀ ۱۹۶۷ با جیان کینگ و سایر اعضای دارودستۀ چهارنفری، کنترل تشکیلات حزب کمونیست در شانگهای را در دست گرفت و، به تقلید از کمون ۱۸۷۱ پاریس، «کمون خلق» را تشکیل داد.