تسویکی، فریتس (۱۸۹۸ـ۱۹۷۴)
تِسْویکی، فِریتْس (۱۸۹۸ـ۱۹۷۴)(Zwicky, Fritz)
| فریتس تسویکی Fritz Zwicky | |
|---|---|
| زادروز |
وارنا، بلغارستان ۱۸۹۸م |
| درگذشت | ۱۹۷۴م |
| محل زندگی | سوییس - امریکا |
| ملیت | سوییسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکتری انستیتو فدرال تکنولوژی زوریخ (۱۹۲۲) |
| شغل و تخصص اصلی | اخترشناس |
| گروه مقاله | اخترشناسی |
اخترشناس سوئیسی. در ۱۹۳۴، وجود ستاره‌های نوترونی[۱] را پیش‌بینی کرد. همچنین، هجده اَبَرنواختر[۲] کشف کرد و منشأ پرتوهای کیهانی را در آن‌ها نشان داد. او مشاهده کرد که بیشتر کهکشان[۳]ها به‌صورت خوشه[۴] دیده می‌شوند و هر یک از خوشه‌ها هزاران کهکشان را در خود جا داده است. با بررسی طیف‌شناختی خوشه‌های سُنبله[۵] و گیسو[۶]، برآورد کرد که توزیع کهکشانها در گیسو، به لحاظ آماری، مشابه توزیع مولکول‌های گاز در زمانی است که دما در تعادل باشد. از آغاز کارش در ۱۹۳۶، فهرست‌نامه[۷]ای از کهکشانها و خوشه‌های کهکشانی، شامل ۱۰هزار خوشه، تدوین کرد. تسویکی در وارنا[۸]ی بلغارستان زاده شد، اما والدینش سوئیسی بودند و او نیز ملیت سوئیسی خود را تا آخر عمر حفظ کرد. در انستیتو فدرال تکنولوژی[۹] زوریخ درس خواند. دانشنامۀ دکتری خود را در ۱۹۲۲ دریافت کرد. در ۱۹۲۵، به ایالات متحدۀ امریکا رفت و در مقام متخصص فیزیک نظری در انستیتو تکنولوژی کالیفرنیا[۱۰]، در پاسادنا[۱۱]، مشغول به کار شد. در ۱۹۲۷، به استادیاری و در ۱۹۴۲، به استادی اخترفیزیک رسید و تا هنگام بازنشستگی‌اش در ۱۹۶۸، در پاسادنا زندگی کرد. تسویکی در شمار نخستین کسانی بود که رابطۀ بین اَبَرنواختران و ستاره‌های نوترونی را مطرح کردند. او در اوایل دهۀ ۱۹۳۰ بیان کرد که لایه‌های بیرونی ستاره‌ای که به‌صورت اَبَرنواختر منفجر می‌شود هسته‌ای برجا می‌گذارد که براثر نیروهای گرانشی[۱۲] در خودش رُمبیده می‌شود.