فوجیموری، آلبرتو (۱۹۳۸)
فوجیموری، آلْبِرْتو (۱۹۳۸)(Fujimori, Alberto)
| آلْبِرْتو فوجیموری Alberto Fujimori | |
|---|---|
| زادروز |
لیما 1928م |
| ملیت | پرویی ژاپنی‌تبار |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی مهندسی کشاورزی از دانشگاه ملی کشاورزی مولینا، تحصیل در دانشگاه ویسکانسین |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| خویشاوندان سرشناس | سوزانا هیگوچی (همسر) |
سیاستمدار پرویی ژاپنی‌تبار، از ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰ رئیس‌جمهور آن کشور. فوجیموری در مقام رهبر جنبش کامبیو ۹۰[۱] (دگرگونی ۹۰) به‌نفع اصلاحات بازارنگر به عرصۀ مبارزات انتخاباتی وارد شد و حریف پرتجربه‌تر خود، جبهۀ دموکراتیک[۲]، را شکست داد. او به‌سبب نداشتن اکثریت پارلمانی و در‌برابر مخالفت‌های فزاینده با سیاست‌هایش، در اوایل ۱۹۹۲ کنگره را تعطیل کرد و برای مبارزه با چریک‌های سندرو لومینوسو (راه درخشان)[۳] و جنبش انقلابی توپاک آمارو[۴]، که متعلق به جناح چپ بود، حکومت نظامی برقرار کرد. در ۱۹۹۳، پیشنهادهای او برای اصلاح قانون اساسی با اکثریت ناچیزی به‌تصویب رسید و به او امکان داد که در ۱۹۹۵ برای بار دوم به ریاست‌جمهوری انتخاب شود. در مه ۲۰۰۰، برخلاف قانون اساسی، برای بار سوم به ریاست‌جمهوری انتخاب شد، اما ظرف چند ماه پس از رسوایی ولادیمیر مونتِسینوس[۵]، رئیس ادارۀ اطلاعات، مبنی‌بر دریافت رشوه، حکومت او از‌هم پاشید و در نوامبر همان سال از مقام خود کناره گرفت. موفقیت او در حل بحران گروگان‌گیری سفارت ژاپن در لیما (۱۹۹۶ـ۱۹۹۷) که طی آن چریک‌های توپاک آمارو بیش از ۸۰ تن را به گروگان گرفته بودند، شهرت او را دوچندان کرد. فوجیموری در اوت ۱۹۹۴، سوزانا هیگوچی[۶]، همسرش، را به‌سبب خیانت و مخالفت سیاسی با خود از مقام بانوی اولی برکنار کرد. همسرش این اتهامات را نپذیرفت و با رهبری فوجیموری به مخالفت برخاست، اما توفیقی نیافت. آنان در نوامبر ۱۹۹۵ از یکدیگر جدا شدند. فوجیموری زادۀ لیما[۷]، پایتخت پرو، و فرزند یک خانوادۀ مهاجر ژاپنی است. تحصیلات خود را در رشتۀ مهندسی کشاورزی در ۱۹۶۱ در مقطع کارشناسی به‌پایان رساند و مدرک خود را از دانشگاه ملی کشاورزی مولینا[۸] دریافت کرد. سپس در دانشگاه ویسکانسین[۹] به تحصیل پرداخت.