ابن شبل، ابوعلی حسین ( ـ بغداد ۴۷۳ق)
ابن شِبْل، ابوعلی حسین (۳۹۴ق ـ بغداد ۴۷۳ق)
ابوعلی حسین بن شبل | |
---|---|
زادروز |
۳۹۴ق |
درگذشت | بغداد ۴۷۳ق |
ملیت | بغدادی |
شغل و تخصص اصلی | شاعر |
شغل و تخصص های دیگر | پزشک |
گروه مقاله | ادبیات عرب |
(ابوعلی محمد بن حسن بن عبدالله بن احمد بن یوسف، معروف به ابن شبل بغدادی) پزشک و شاعر بغدادی. آنچه باعث شهرت او شد طبّ نیست، بلکه علم او در زمینۀ ادبیات است. شاعری خوشذوق، ادیب، فیلسوف، عالم نحو و لغت و محدّث بوده است. احاطۀ او بر این علوم او را به مراکز قدرت پیوند داده بود. از آثار او چیزی برجا نمانده است. ابن شبل دیوان مشهوری داشته است که برخی از ابیاتش در کتب دیگران از جمله ابن خلّکان دیده میشود. از تشبیه و استعاره در اشعارش استفاده کرده است، اما آنچه به اشعار ابن شِبل شهرت داده است وجود مضامین دقیق و ظریف فلسفی در اشعار اوست. حکایتهایی از امیر ابومحمد حسن بن عیسی بن المقتدر بالله روایت کرده است. جمعی از محدثان بغداد، از جمله ابوالحسن یحیی بن حسین علوی امام زیدیه و ابوالقاسم بن سمرقندی و ابوسعد زوزنی، از او حدیث شنیدهاند. ابن جوزی نیز به واسطه روایات او را شنیده است.