احمد بن علویه، بن جعفر اصفهانی (۲۱۲ـ۳۱۰ق)
احمد بن عَلَویّه، بن جعفر اصفهانی (۲۱۲ـ۳۱۰ق)
احمد بن علویه | |
---|---|
زادروز |
۲۱۲ق |
درگذشت | ۳۱۰ق |
محل زندگی | اصفهان |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | محدث |
شغل و تخصص های دیگر | شاعر و کاتب |
آثار | الاعتقاد فی الادعیه- قصیده نونیه |
گروه مقاله | دین اسلام |
کاتب، شاعر و محدّث شیعی. پس از مدتی مکتبداری، در زمرۀ ندیمان دلف بن ابی دلف عجلی و احمد بن عزیز عجلی، از فرمانروایان مقتدر اصفهان، درآمد و کاتب و شاعر آنان شد. شهرت او در حدیث بیشتر بهسبب روایت آثار ابراهیم بن محمد ثقفی است. کتاب الإعتقاد فی الأدعیة از اوست. ابن شهر آشوب او را از شعرای اهل بیت برشمرده است. از سرودههایش قصیدۀ «نونیّه» بهجا مانده که در ۸۳۰ بیت و دربارۀ غدیر خم است.