نیریزی، احمد (ز ۱۱۵۲ ق)
نِیْریزی، احمد (ز ۱۱۵۲ ق)
خوشنویس ایرانی. از پرکارترین نسخ‌نویسان قرن ۱۱ و ۱۲ق بود. در جوانی از نیریز به اصفهان مهاجرت کرد و در حدود ۱۱۰۰ق در این شهر سکنا گزید و به دربار شاه‌سلطان‌حسین صفوی (حک: ۱۱۰۵ـ ۱۱۳۵ق) راه یافت. از خطوط علاء‌الدین تبریزی مشق می‌کرد و ارادت بسیاری به او داشت. در ابتدا شاگرد آقا محمدصادق گرجستانی و سپس شاگرد ابراهیم قمی بود و پس از مرگ استاد از قم به نیریز رفت. ۹۹جلد قرآن خوشنویسی‌شده، ۷۷ صحیفه، و مرقعات و قطعات بسیاری از او به‌جا مانده است. پنج قرآن و یک نسخه دعای کمیل با خط او در کتابخانۀ موزۀ گلستان محفوظ است. علی‌رغم شهرتش، از جزئیات زندگی او اطلاعات مکتوب چندانی در دست نیست و حتی تاریخ تولد و وفات او نیز مشخص نیست؛ آنچه مسلم است، حدود نیم قرن خوشنویس بوده است (۱۰۹۶ـ۱۱۵۲ق). اماکن متبرکۀ بسیاری را زیارت کرد، به‌همین‌سبب در این شهرها خطوط بسیاری از خود به‌جا گذاشت. دو قرآن خوشنویسی شده او و نیز یک صحیفه به صورت چاپ عکسی منتشر شده است.