کندل، اریک (۱۹۲۹)
کَندِل، اِریک (۱۹۲۹)(Kandel, Eric)
| اِریک کَندِل Eric Kandel | |
|---|---|
| زادروز |
1929م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | عصب‌زیست‌شناس |
| فعالیت‌های مهم | تاسیس مرکز عصب‌شناسی و رفتار در دانشگاه کلمبیای نیویورک |
| گروه مقاله | پزشکی |
| جوایز و افتخارات | نوبل پزشکی (2000) |
عصب‌زیست‌شناس و مربی امریکایی اتریشی‌تبار. به‌همراه آروید کارلسون[۱] و پل گرین‌گارد[۲] جایزه نوبل پزشکی سال ۲۰۰۰ را به‌علت کشف‌هایشان دربارۀ ترارسانی (هدایت) پیام[۳] در دستگاه عصبی دریافت کرد. کَندل سازوکارهای مولکولی دخیل در یادگیری[۴] و ایجاد خاطره‌ها را کشف کرد. طی دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، دربارۀ سازوکارهای مولکولی و یاخته‌ای سه شکل عمدۀ یادگیری، یعنی خوگیری[۵]، حساس‌سازی[۶]، و شرطی‌شدن کلاسیک[۷] تحقیق می‌کرد. بنابه یافته‌های او احتمال می‌دهند که یادگیری با تنظیم قدرت ارتباط‌های عصبی موجب تغییر رفتار می‌شوند. او ابتدا بر روی حلزون دریایی Aplysia به تحقیق پرداخت. سپس کارش را به پستانداران تعمیم داد. کشف او به درک بهتری از مسائل پزشکی، مانند زوال عقل[۸] که بر توانایی حافظه فرد مبتلا تأثیر می‌گذارد، و نیز امکان پیشرفت داروهایی برای بهبود حافظه در چنین مواردی انجامید. کندل در وین[۹] به‌دنیا آمد و در ۱۹۳۹ به امریکا مهاجرت کرد. مرکز عصب‌شناسی و رفتار[۱۰]را در دانشگاه کلمبیای نیویورک در ۱۹۷۴ تأسیس کرد و در ۱۹۸۳، استاد فیزیولوژی و روان‌پزشکی شد. در ۱۹۸۴، به‌عنوان پژوهشگر ارشد مؤسسۀ پزشکی هوارد هیوز[۱۱] کلمبیا برگزیده شد.