اُستراکون (Ostracon)
واژهای یونانی، به معنی تکه سفالینههای دارای خط و کتیبه. استراکون در یونان و رم باستان از ابزار رأیگیری بود. در ادبیات باستانشناسی ایران، استراکون با کاوشهای شهر پارتی نسا، در واحۀ مرو در نزدیکی عشقآباد پایتخت ترکمنستان، شناخته شد و شهرت یافت.