اصطفاء

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اِصطِفاء (در لغت به‌معنی برگزیدن)

در اصطلاح عرفا آن است که خداوند دل بنده را از هر چیز خالی می‌کند تا با شناخت حضرت حق صفا یابد. در این مرحله، همۀ افراد خاص و عام در یک درجه‌اند، اعم از گناهکار و مطیع و ولی و نبی. این اصطلاح نزد سالکان خالص، به‌صورت «اجتباء» به‌کار برده می‌شود؛ اجتباء به‌معنی برگزیدن و در اصطلاح سالکان آن است که خداوند بنده را به فیضی مخصوص کند که بدون تلاش و کوشش، نعمت‌های زیادی به او برسد و این جز مرحلۀ پیامبران و شهدا و صدیقان نیست. این اصطلاحً از آیه‌ای از قرآن کریم گرفته شده است (فاطر، ۳۲).