اقتصاد نئوکلاسیک

اقتصاد نِئوکِلاسیک (neoclassical economics)

مکتب اندیشۀ اقتصادی مبتنی بر کار اقتصاددانان قرن ۱۹ از قبیل آلفرد مارشال. این اقتصاددانان، برای تعدیل نظریه‌های اقتصادی کلاسیک، از نظریۀ نهایی استفاده کردند و بر روش‌های ریاضی تأکید بیشتری نهادند. اقتصاددانان نئوکلاسیک معتقد بودند که رقابت تنظیم‌کنندۀ فعالیت‌های اقتصادی است، به‌گونه‌ای که تعادل بین عرضه و تقاضا را از طریق عملیات نیروهای بازار برقرار می‌کند. جان مِینارد کیِنز، اقتصاددان انگلیسی، تجزیه و تحلیل اقتصاد نئوکلاسیک در مورد بازده و اشتغال در کل اقتصاد، یا در سطح کلان، را به انتقاد گرفت. میلتون فریدمن، اقتصاددان امریکایی، بر اصول اقتصاد کلان نئوکلاسیک از نو تأکید نهاد.

 

---