میامر
(المیامر) ترجمه‌ی اثولوجیا (کتاب منسوب به ارسطو) به عربی توسط عبدالمسیح بن عبدالله المحصی الناعمی، معروف به ابن ناعمه. کتاب از ده میمر (مبحث یا گفتار) تشکیل شده است.
چهار میمر نخست آن در موضوع مباحث نوافلاطونی درباره‌ی مبدا اول، عقل کل، نفس کلی، نفس ناطقه، نفوس بهیمیه و نامیه و طبیعیه، شرف عالم عقلی، لزوم خلع بدن و تسکین حواس و وساوس نفسانی برای عروج به عوالم عقلانی است. در میمر پنجم درباره‌ی خالق و کیفیت ابداع و احوال اشیاء در نزد او سخن رفته است. موضوعات میامر بعدی: میمر ششم، کواکب؛ میمر هفتم، نفس شریفه؛ میمر هشتم، صفت نار؛ میمر نهم، نفس ناطقه و بقای آن بعد از موت جسم؛ میمر دهم، علت اول و اشیائی که از او به وجود آمده‌اند.
از این کتاب نسخه‌های متعددی در کتابخانه‌های مجلس، موزه‌ی بریتانیا، آستان قدس رضوی و کتابخانه‌های مصر، استانبول، بانکی‌پور، برلین و کتابخانه‌ی ملی پاریس و جز آن موجود است. میامیر یک‌بار در حاشیه‌ی قبسات در تهران (1315ش) و بار دیگر در 1882م به تصحیح و تحشیه‌ی فردریک دیه‌تریسی در برلین چاپ شده است.
بوعلی سینا شرحی بر این کتاب نوشته که دکتر عبدالرحمن بدوی آن را در مجموعه‌ی ارسطو عندالعرب با مقابله‌ی چندنسخه از صفحه‌ی 37 تا 74 چاپ کرده و بنابر عقیده‌ی وی این تفسیر جزئی از کتاب الانصاف بوعلی‌ست.