اپود

اِپود (epode)

بخشی از هم‌سرایی در نمایش‌نامۀ یونانی و نوعی فرم غنایی در شعر. در نمایش‌نامۀ یونانی، گروه همسرایان در حال حرکت به‌سمت راست بندهایی موسوم به گویه و سپس ضمن حرکت به‌سمت چپ بندهایی موسوم به واگویه را می‌خواندند و هنگامی‌که در یک‌جا می‌ایستادند نوبت به اپود می‌رسید. اپود غنایی را شاعر یونانی، آرخیلوخوس، ابداع کرد و استیسیخوروس آن را به‌ کار گرفت. اپود ابیاتی داشت که مصرع اول آن بلند بود و مصرع کوتاهی به دنبال آن می‌آمد. هوراس، شاعر رومی، در دفتر پنجم اشعار غنایی خود، اپودز، وزن آرخیلوخوس را تقلید کرده است. «اپودِ سوم»، درباب خطرات خوردن سیر، این‌طور آغاز می‌شود: «مجازات کسی‌که مرتکب عمل هولناک قتل پدر یا مادر خود شده آن است که یک کلّه سیر را یک‌جا بخورد».

 

---