گنجی، اکبر (قزوین 1338)
| اکبر گنجی | |
|---|---|
| زادروز |
قزوین 1338 |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانش‌آموختۀ جامعه‌شناسی در مقطع كارشناسی |
| شغل و تخصص اصلی | روزنامه‌نگار و فعال سیاسی |
| آثار | سنت، مدرنیته، پست‌مدرن؛ تاریكخانۀ اشباح؛ تلقی فاشیستی از دین و حكومت؛ نقدی برای تمام فصول؛ عالیجناب سرخپوش و عالیجنابان خاكستری؛ اصلاحگری معمارانه؛ كیمیای آزادی؛ مجمع‌الجزایر زندان‌گونه |
| گروه مقاله | علوم سیاسی |
| جوایز و افتخارات | جایزۀ روزنامه‌نگار برتر از انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران (1384، اولین دوره)، جایزۀ سازمان دیده‌بان حقوق بشر، جایزۀ انجمن قلم كانادا، جایزۀ درفش نقره‌ای فرمانداری فلورانس (عالی‌ترین نشان شهر فلورانس)، و جایزۀ مارتین انالز متعلق به دَه سازمان حقوق بشری |
گَنجی، اكبر (قزوین 1338ـ )
اکبر گنجی روزنامه‌نگار و فعال سیاسی ایرانی. دانش‌آموختۀ جامعه‌شناسی در مقطع كارشناسی ارشد. عضو شورای سردبیری ماهنامۀ كیان و روزنامۀ صبح امروز، خرداد، فتح، مدیرمسئول هفته‌نامۀ راه نو، و مدیرعامل مؤسسۀ فرهنگی ـ انتشاراتی صراط بوده است. در دورۀ انقلاب اسلامی از انقلابیون فعال بود. با پیروزی سید محمد خاتمی در انتخابات ریاست جمهوری دوم خرداد 1376، به همراه دیگر اصلاح‌طلبان فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی را پی گرفت. در پی سخنرانی در دانشگاه شیراز با موضوع مبانی نظری فاشیسم، دادگاه انقلاب، در 1376، او را به یك سال حبس (سه ماه حبس قطعی و نُه ماه حبس تعلیقی) محكوم كرد. در 1379، به دعوت بنیاد هاینریش بل[۱]، در كنفرانس «ایران بعد از انتخابات» در برلین شركت كرد كه، پس از بازگشت، بازداشت شد و دادگاه انقلاب او را به شش سال حبس (1379ـ1384) محكوم كرد (چهار سال به علت در دست داشتن فتوكپی نشریات فارسی‌زبان خارج از كشور، هجده ماه به اتهام اهانت به رهبری، شش ماه به اتهام تبلیغ علیه نظام). در زندان، جزوۀ مانیفست جمهوری‌خواهی، دفتر اول و مانیفست جمهوری‌خواهی، دفتر دوم را نوشت كه منتشر شد. در زندان اوین، ابتدا به‌مدت سیزده روز اعتصاب غذا كرد، كه با موافقت با مرخصی او، این اعتصاب غذا را شكست. پس از بازگشت به زندان، دوباره به مدت بیش از 70 روز دست به اعتصاب غذای نامحدود زد. در این مدت، بسیاری از شخصیت‌های داخلی و بین‌المللی، ازجمله كوفی‌عنان[۲]، دبیركل سازمان ملل متحد، ضمن حمایت از او، خواستار آزادی‌اش شدند. سرانجام پس از تحمل شش سال زندان و پایان محكومیت‌اش، در 28 اسفند 1384، آزاد شد. گنجی برندۀ چندین جایزۀ داخلی و بین‌المللی شده است، ازجمله جایزۀ روزنامه‌نگار برتر از انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران (1384، اولین دوره)، جایزۀ سازمان دیده‌بان حقوق بشر[۳]، جایزۀ انجمن قلم كانادا[۴]، جایزۀ درفش نقره‌ای فرمانداری فلورانس[۵] (عالی‌ترین نشان شهر فلورانس)، و جایزۀ مارتین انالز[۶] متعلق به دَه سازمان حقوق بشری. از آثار اوست: سنت، مدرنیته، پست‌مدرن؛ تاریكخانۀ اشباح؛ تلقی فاشیستی از دین و حكومت؛ نقدی برای تمام فصول؛ عالیجناب سرخپوش و عالیجنابان خاكستری؛ اصلاحگری معمارانه؛ كیمیای آزادی؛ مجمع‌الجزایر زندان‌گونه.