ایمنی

ایمِنی (immunity)
مصونیت جانداران در مقابل میکروارگانیسم‌های خارجی، ازجمله میکروب‌ها و ویروس‌ها، و یاخته‌های سرطانی (← سرطان[۲]). یاخته‌هایی که مصونیت را ایجاد می‌کنند، یاخته‌های سفید خون یا لوکوسیت، و جزئی از دستگاه ایمنی‌اند. لکوسیت‌ها انواع گوناگون دارند. نوتروفیلها و ماکروفاژها، که میکروب‌های مهاجم یا اجسام نامطلوب را می‌بلعند، و یاخته‌های کشندۀ طبیعی، که یاخته‌های آلوده به ویروس و یاخته‌های سرطانی را از بین می‌برند، از آن جمله‌‌اند. برخی از مهم‌ترین یاخته‌های دستگاه ایمنی یاخته‌های بی و یاخته‌های تیاند. یاخته‌های ایمنی فعالیت‌های خود را با گروهی از ناقل‌های شیمیایی، با نام لنفوکاینها، هماهنگ می‌کنند؛ مثلاً اینترفرون ناقلی ضد ویروس است. گره‌های لنفاوی نقش عمده‌ای در سازمان‌دهی پاسخ ایمنی دارند. موانع فیزیکی مثل پوست، اشک، اسید معده، و ترشّحات مخاطی راه‌های تنفّسی نیز در ایجاد مصونیت دخیل‌اند. ایدز از بیماری‌های ویروسی است و بر دستگاه ایمنی اثر می‌گذارد.

 

---