ایندیانا
| ایندیانا | |
|---|---|
| کشور | آمریکا |
| نام فارسی | ایندیانا |
| نام لاتین | Indiana |
| جمعیت | ۶,۰۸۰,۵۰۰ نفر |
| موقعیت | شمال مرکزی امریکا |
| مرکز | ایندیاناپولیس |
| مساحت | ۹۳,۷۰۰ |
| شهرهای مهم | فورت وین، گری، اِوِنزویل و ساوت بند |
ایندیانا (Indiana)
ایالتی در شمال مرکزی امریکا با ۹۳,۷۰۰ کیلومتر مربع مساحت، و ۶,۰۸۰,۵۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۰). ایندیاناپولیس[۱] مرکز آن است. در ۱۸۱۶ نوزدهمین ایالت امریکا شد. این ایالت از شمال شرقی با میشیگان، از غرب با ایالت اوهایو[۲]، از جنوب و جنوب شرقی با ایالت کنتاکی[۳]، و از غرب با ایالت ایلینوی[۴] هم‌مرز است. ایندیانا از سمت شمال غربی حدود ۷۲ کیلومتر با دریاچۀ میشیگان[۵] مرز ساحلی دارد. فورت وین[۶]، گری[۷]، اِوِنزویل[۸]، و ساوت بند[۹] شهرهای مهم این ایالت را تشکیل می‌دهند و صنایع آن عبارت‌اند از تولید ذرت، سویا، سنگ‌آهنک، ماشین‌آلات، لوازم برقی، زغال سنگ، فولاد، آهن، مواد شیمیایی، شیشه، پرورش خوک و دام، و پالایش نفت. مردم بومی و ازجمله اقوام میامی[۱۰] و لنی لناپه[۱۱] (دِلاوِر) نخستین ساکنان این ایالت بودند و رِنه لا سالِ[۱۲] فرانسوی در ۱۶۷۹ـ۱۶۸۰ این منطقه را کشف کرد و نخستین آبادی‌های مستعمراتیِ آن را تاجران فرانسوی از ۱۷۳۱ تا ۱۷۳۵ بنا نهادند. فرانسه در ۱۷۶۳ آن را به بریتانیا واگذار کرد و در ۱۷۸۳ کنترل آن به امریکا واگذار شد. ایندیانا در ۱۸۰۰ سرزمینی مجزّا شده بود، ولی عملاً هنگامی مجزّا شد که سرخ‌پوستان در نبرد تیپیکانو[۱۳] در ۱۸۱۱ در برابر تجاوز سفیدها دست از مقاومت برداشتند. در جریان جنگ داخلی کانال‌ها و شبکه‌های راه‌آهن در ایندیانا احداث شدند، و روند صنعتی‌شدن آغاز شد. ایندیانا در اوایل قرن ۲۰ به یک ایالت مهم صنعتی تبدیل شد.