بادیان

نام دونوع دانۀ به‌دست‌آمده از دو گیاه مختلف: 1. دانه‌های انیسون که در ادویه‌های خوراکی استفاده می‌شود و بادشکن است، و آن را بادیان رومی می‌گویند. 2. بادیان خَتایی (Illicium anisatum) که دانه‌های درختچه‌های با میوه‌های خشکی شبیه ستاره است که پیش از قرن 10 پ‌م در چین شناخته شد، اما بسیار دیر به سرزمین‌های دیگر راه یافت. زیستگاه اصلی این گیاه خَنا/خَطا (چین شمالی در مآخذه اسلامی) بوده است. تقویت معده، دفع بادها و درد احشاء، محلّل بلغم و ادارآوری از خواص این گیاه است.