بار الکتریکی
بارِ اِلکتِریکی (electric charge)
خاصیت بعضی از اجسام که براساس آن بر یکدیگر نیرو وارد می‌کنند. دو جسم که هر دو بار مثبت یا هر دو بار منفی داشته باشند یکدیگر را می‌رانند، درحالی‌که اجسامی با بارهای مخالف یا ناهمنام[۱] یکدیگر را می‌ربایند. الکترون‌ها بار منفی و پروتون‌ها بار مثبت دارند. مقدار بار منفی و مثبت این دو با هم برابر است. یکای بار الکتریکی در دستگاه بین‌المللی کولن[۲]، با نماد C، است. جسم را می‌توان بر اثر اصطکاک[۳]، القا[۴]، یا تغییر شیمیایی باردار کرد، این وضعیت را به صورت انباشت الکترون (بار منفی) یا کاهش الکترون(بار مثبت) در اتم یا جسم نشان می‌دهند. اتم‌ها معمولاً بار خالص صفر دارند، ولی می‌توانند با گرفتن الکترون یا الکترون‌هایی به صورت یون منفی، یا با از دست‌دادن الکترون یا الکترون‌هایی به‌صورت یون مثبت درآیند. پدیدۀ موسوم به الکتریسیتۀ ساکن[۵]، که مثلاً حین برس‌زنی موها یا هنگام پوشیدن و درآوردن پیراهن‌های نایلونی ظاهر می‌شود، در واقع حاصل از این است که اتم‌های سطحی شماری از الکترون‌هایشان را از دست می‌دهند یا تعدادی الکترون اضافی می‌گیرند. شارش بارهایی، مثل الکترون در سیم مسی، جریان برق را پدید می‌آورد که آن را برحسب آمپر، با نماد A، اندازه‌گیری می‌کنند.