فهرست بازیگران برندۀ جایزۀ کن
این مقاله فهرستی از بازیگران زن و مرد منتخب دورههای مختلف جشنواره فیلم کن است که به ترتیب سال برگزاری جشنواره مرتب شده است. در این فهرست ابتدا بازیگران زن برگزیده (با اسم فیلمشان) و سپس بازیگران مرد ذکر میشوند و در ادامۀ آن جوایز ویژهای که در برخی دورهها به بازیگران داده شده است؛ چون جایزه برای یک عمر فعالیت سینمایی یا....
![ونسا ردگریو](/images/thumb/4/4d/2042165878.jpg/300px-2042165878.jpg)
![ایزابل هوپر](/images/thumb/9/93/2042165878-_2.jpg/300px-2042165878-_2.jpg)
![هلن میرن](/images/thumb/c/c3/2042165878-_3.jpg/300px-2042165878-_3.jpg)
![باربارا هرشی](/images/thumb/6/6b/2042165878-_4.jpg/300px-2042165878-_4.jpg)
![دین استاکول](/images/thumb/6/64/2042165878-_5.jpg/300px-2042165878-_5.jpg)
![مارچلو ماسترویانی](/images/thumb/e/e9/2042165878-_6.jpg/300px-2042165878-_6.jpg)
![جک لمون](/images/thumb/9/94/2042165878-_7.jpg/300px-2042165878-_7.jpg)
![مارلون براندو](/images/thumb/1/19/9537823976.jpg/300px-9537823976.jpg)
![کریستف والتس](/images/thumb/4/4b/09765983256.jpg/300px-09765983256.jpg)
![ایزابل آجانی و جولیان مور](/images/thumb/3/37/2042165878-_10.jpg/300px-2042165878-_10.jpg)
در میان زنان، این اشخاص دوبار موفق به دریافت کن بهترین بازیگر زن شدهاند: ونسا ردگریو (1966 و 1969)، ایزابل هوپر[۱] (1978 و 2001)، هلن میرن (1984 و 1995) و باربارا هرشی[۲] (1987 و 1988). در میان مردان نیز سهنفر تاکنون دوبار موفق به دریافت این جایزه شدهاند: دین استاکول[۳] (1959 و 1962)، مارچلو ماسترویانی (1970 و 1987) و جک لمون (1979 و 1982). در تمام دورههای جشنوارۀ کن، تاکنون، یکبار یک بازیگر مرد ایرانی (شهاب حسینی- 2016) و یکبار یک بازیگر زن ایرانیالاصل (زهرا امیرابراهیمی- 2022) موفق به دریافت جایزۀ بهترین بازیگر جشنواره شدهاند. زنان بازیگر امریکایی (با 21 جایزه)، فرانسوی (با 16 جایزه) و بریتانیایی (با 10 جایزه) بیشترین سهم را از جوایز این جشنواره داشتهاند. در مورد مردان بازیگر نیز امریکاییها (با 24 جایزه)، فرانسویها (با 15 جایزه) و ایتالیاییها و بریتانیاییها (هرکدام با 10 جایزه) موفقتر بودهاند. در طول دورههای متعدد جشنوارۀ کن که از سال 1946م آغاز به کار کرده، در سال 1947 بازیگری منتخب هیأت داوران نبوده و در سالهای 1953، 1954، 1956 و 1960 جشنواره بازیگر منتخب مرد نداشته است.
برندگان (براساس سال برگزاری جشنواره)
1946: میشل مورگان، سمفونی پاستورال؛ ری میلاند، تعطیلی از دست رفته
1947: جایزه به بازیگری تعلق نگرفت.
1948: به دلیل تأمین نشدن بودجه، جشنواره برگزار نشد.
1949: ایزا میراندا، آنسوی دروازههای آهنین؛ ادوارد جی. رابینسون، خانۀ بیگانگان
1950: به دلیل تأمین نشدن بودجه، جشنواره برگزار نشد.
1951: بت دیویس، همهچیز دربارۀ ایو؛ مایکل ردگریو، نسخۀ براونینگ
1952: لی گرانت، داستان بازرس؛ مارلون براندو، زنده باد زاپاتا!
1953: شرلی بوت، برگرد شبای کوچک؛ چارلز وانل، مزد ترس
1954: جایزه به بازیگری تعلق نگرفت.
1955: بتسی بلر، مارتی؛ ارنست بورگناین، مارتی/ جایزهای با عنوان بهترین بازیگری در این دوره به اسپنسر تریسی اعطا شد.
1956: سوزان هیوارد، گریه خواهم کرد؛ در این دوره به بازیگر مردی تعلق نگرفت.
1957: جولیتا ماسینا، شبهای کابیریا؛ جان کیتزمیلر، درۀ صلح
1958: بیبی آندرشون، ایوا دالبک، باربرو هیورت آف اورنس و اینگرید تولین برای آستانۀ زندگی؛ پل نیومن، تابستان گرم و طولانی
1959: سیمون سینیوره، فرصتی برای پیشرفت؛ دین استاکول، برادفورد دیلمن و اورسون ولز (برای فیلم اجبار)
1960: ملینا مرکوری (برای فیلم یکشنبهها هرگز) و ژان مورو (برای فیلم مُدراتو کانتابیله)؛ در این دوره به بازیگر مردی تعلق نگرفت.
1961: سوفیا لورن، دو زن؛ آنتونی پرکینز، دوباره خداحافظ
1962: کاترین هپبورن (برای سفر دراز روز در شب) و ریتا تاشینگهم (برای یک نوک زبان عسل)؛ دین استاکول، جیسون روباردز و رالف ریچاردسون (برای سفر دراز روز در شب) و مورای ملوین (برای یک نوک زبان عسل)
1963: مارینا ولادی، یک داستان مدرن؛ ریچارد هریس، این زندگی ورزشی
1964: باربارا باری (برای یک سیبزمینی، دو سیبزمینی) و آن بنکرافت (برای کدوخور)؛ آنتال پاگر (برای پاچیرتا) و سارو اورزی (برای گمراه و رهاشده)
1965: سامانتا اگار، کلکسیونر؛ ترنس استامپ، کلکسیونر
1966: ونسا ردگریو، مورگان بیمار مناسبی برای درمان؛ پر اسکارشون، گرسنگی
1967: پیا دگرمارک، الویرا مادیگان؛ اودد کوتلر، سه روز و یک بچه
1968: به دلیل اعتصابهای سراسری فرانسه در هیچکدام از بخشهای جشنواره برندهای اعلام نشد.
1969: ونسا ردگریو، ایزادورا؛ ژان لویی ترنتینیان، زد
1970: اوتاویا پیکولو، متلّو؛ مارچلو ماسترویانی، حسادت به سبک ایتالیایی
1971: کیتی وین، وحشت در نیدل پارک؛ ریکاردو کوچولا، ساکو و وانزتی
1972: سوزانا یورک، تصاویر؛ ژان یان، همۀ ما با هم پیر نمیشویم
1973: جوآن وودوارد، تأثیرات اشعۀ گاما روی گلهای همیشه بهار انسان در ماه؛ جانکارلو جانینی، عشق و آشوب
1974: ماری-ژوزه نات، ویولون در توپ؛ جک نیکلسون، آخرین مأموریت
1975: ولری پرین، لنی؛ ویتوریو گاسمن، بوی خوش زن
1976: دومینیک سندا (برای فیلم ارث) و ماری تورو چیک (برای فیلم کجا هستی خانم دری؟)؛ خوزه لوئیس گومز، پاسکوال دوارته
1977: شلی دووال (برای فیلم سه زن) و مونیک مرکور (برای فیلم جیای مارتین عکاس)؛ فرناندو ری، الیزا زندگی من
1978: جیل کلایبورگ (برای فیلم زن مجرد) و ایزابل هوپر (برای فیلم ویولت نوزیر)؛ جان ویت، بازگشت به وطن
1979: سالی فیلد (برای فیلم نورما ری) و اوا ماتس (بهترین بازیگر نقش مکمل برای فیلم ویتسک)؛ جک لمون، سندروم چین
1980: آنوک امه (برای فیلم جهش در تاریکی)، کارلا گراوینا (بهترین بازیگر نقش مکمل برای فیلم تراس) و ملینا دراویچ (بهترین بازیگر نقش مکمل برای فیلم معالجۀ ویژه)؛ میشل پیکولی (برای فیلم جهش در تاریکی) و جک تامپسون (بهترین بازیگر نقش مکمل برای فیلم مورانت رامکننده)
1981: ایزابل آجانی (برای فیلم کوارتت) و یلنا سولووی (بهترین بازیگر نقش مکمل برای فیلم گروه خونی اُ)؛ اوگو تونیاتسی (برای فیلم تراژدی آدم مضحک) و ایان هولم (بهترین بازیگر نقش مکمل برای فیلم ارابههای آتش)
1982: یادویگا یانکوفسکا-چشلاک، راه دیگر ؛ جک لمون، گمشده
1983: هانا شیگولا، داستان پیرا؛ جان ماریا ولونته، مرگ ماریو ریچی
1984: هلن میرن، کال؛ آلفردو لاندا و فرانسیسکو رابال، بیگناهان مقدس؛ جایزۀ تلاش هنری: کلاودیو بیزیو (برای فیلم سرزمینی دیگر)
1985: نورما آلئاندرو (گزارش رسمی) و شِر (ماسک)؛ ویلیام هرت (بوسۀ زن عنکبوتی)؛ جایزۀ یک عمر فعالیت هنری: جیمز استوارت
1986: باربارا سکووا (رزا لوکزامبورگ) و فرناندا تورس (همیشه دوستم بدار یا هرگز دوستم مدار)؛ میشل بلان (لباس شب) و باب هاسکینز (مونالیزا)
1987: باربارا هرشی، مرد محبوب؛ مارچلو ماسترویانی، چشمان سیاه
1988: بابارا هرشی و جودا می و لیندا موسی (یک دنیا فاصله)؛ فارست ویتاکر، پرنده
1989: مریل استریپ، فریادی در تاریکی؛ جیمز اسپیدر، سکس- دروغ و نوار ویدئویی
1990: کریستیانا یاندا، بازپرسی؛ ژرار دوپاردیو، سیرانو دو برژراک
1991: ایرن ژاکوب، زندگی دوگانه ورونیکا؛ جان تورتورو (بارتون فینک) و ساموئل ال جکسون (بهترین بازیگر نقش مکمل برای تب جنگل)
1992: پرنیلا آگوست، بهترین نیات؛ تیم رابینز، بازیگر
1993: هالی هانتر، پیانو؛ دیوید تیولیس، برهنه
1994: ویرنا لیزی، ملکه مارگو؛ گه یو، برای زندگی
1995: هلن میرن، جنون شاه جورج؛ جاناتان پرایس، کرینگتون
1996: برندا بلتین، رازها و دروغها؛ پاسکال دوکن و دانیل اونوی (روز هشتم)
1997: کیتی برک، نکبت؛ شان پن، اون خیلی دوستداشتنیه
1998: آلودی بوشه و ناتاشا رنیه (زندگی خیالی فرشتگان)؛ پیتر مولان، نام من جو است
1999: سورین کنیل (انسانیت) و امیلی دوکن (رزتا)؛ امانوئل شوت (انسانیت)
2000: بیورک گومندسودواتیر، رقصنده در تاریکی؛ تونی لیانگ، در حالوهوای عشق
2001: ایزابل هوپر، معلم پیانو؛ بونوآ ماژیمل، معلم پیانو
2002: کاتی اوتینن، مرد بدون گذشته؛ الیویه گورمه، پسر
2003: ماری-ژوزه کروز، تهاجم بربرها؛ مظفر اوزدمیر و مهمت ایمین توپارک (اوزاک)
2004: مگی چانگ، تمیز؛ یویا یاگیرا، هیچکس نمیداند
2005: هانا لازلو، منطقۀ آزاد؛ تامی لی جونز، سه خاکسپاری ملکیادس استرادا
2006: پنهلوپه کروز، کارمن مائورا، لولا دوئنیاس، بلانکا پورتیو، یوهانا کوبو و چوش لمپراوه (بازگشت)؛ جمال دبوز، سامی ناصری، رشدی زیم، سامی بواجیله و برنار بلانکان (روزهای افتخار)
2007: جیون دو-یون، آفتاب پنهان؛ کونستانتین لاوروننکو، تبعید
2008: ساندرا کورولونی، مسیر عبور؛ بنیسیو دل تورو، چه
2009: شارلوت گنزبور، ضدمسیح؛ کریستف والتس، حرامزادههای لعنتی
2010: ژولیت بینوش، کپی برابر اصل؛ خاویر باردم (بیوتیفول) و الیو جرمانو (زندگی ما)
2011: کیرستن دانست، مالیخولیا؛ ژان دوژاردن، بازیگر
2012: کریستینا فلوتور و کوسمینا استراتان (آنسوی تپهها)؛ مس میکلسن، شکار
2013: برنیس بژو، گذشته؛ بروس درن، نبراسکا 2014: جولیان مور، نقشههای ستارههای سینما؛ تیموتی اسپال، آقای ترنر
2015: رونی مارا (کارول) و امانوئل برکو (شاه من)؛ ونسان لندون، اندازه یک مرد
2016: ژاکلین خوزه، رزای من؛ شهاب حسینی، فروشنده
2017: دیانه کروگر، در محوشدگی؛ واکین فینیکس، تو هرگز واقعاً اینجا نبودی
2018: سمال یشلیامووا، آیکا؛ مارچلو فونت، مرد سگی
2019: امیلی بیچام، جو کوچولو؛ آنتونیو باندراس، درد و شکوه
2020: در این سال به دلیل دنیاگیری بیماری کووید- 19 جشنواره برگزار نشد.
2021: رنتا راینسوه، بدترین آدم دنیا؛ کلب لندری جونز، نیترام
2022: زر امیرابراهیمی، عنکبوت مقدس؛ سونگ کانگ هو، دلال