باقلا

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

باقلا

گیاهی علفی با نام علمی Faba vulgaris از تیرۀ پروانه‌آسایان[۱]. از دانۀ خوراکی آن استفاده می‌شود. دانۀ باقلا دیرهضم است و مصرف تازۀ آن در بهار در برخی اشخاص موجب بروز نوعی مسمومیّت یا حسّاسیت با نام Fabism می‌شود و ممکن است در اطفال باعث مرگ شود. گل‌های درشت و سفیدرنگ باقلا اثر مُدِر و ضدّ تشنّج دارد. باقلا در اغلب نواحی ایران، به‌ویژه شمال پرورش می‌یابد.

 


  1. Papilionaceae