بانتینگ، بزیل (1900ـ1985)
| بزیل بانتینگ Basil Bunting | |
|---|---|
| زادروز |
اسکاتسوود آن تین ۱۹۰۰م |
| درگذشت | ۱۹۸۵م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشکدۀ اقتصاد لندن |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | خبرنگار فارسی نشریۀ تایمز |
| آثار | اولین دفتر قصاید (۱۹۶۵)، لوکئویتور (او سخن می‌گوید) (۱۹۶۵)، دو شعر (۱۹۶۷)، و دیوان اشعار (۱۹۶۸) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
بانْتینگ، بَزیل (۱۹۰۰ـ ۱۹۸۵) Bunting, Basil
شاعر انگلیسی. اولین‌بار که اشعارش را در دهۀ ۱۹۳۰ به چاپ رساند با اقبال مواجه نشد، اما در دهۀ ۱۹۶۰ از اشعارش استقبال شد و برخی از بهترین آثارش، که غالباً شرح حال خود اوست، پس از ۱۹۶۵ به‌چاپ رسید. شعر بلندش، بریگفلتس[۱] (۱۹۶۶)، در قالب یک سونات[۲] و مشحون از تلمیحات تاریخی و شخصی است. بانتینگ در اسکاتسوود آن تین[۳] به‌دنیا آمد و در دانشکدۀ اقتصاد لندن[۴] درس خواند. به‌سبب مخالفت با جنگ جهانی اول به‌زندان افتاد و در دو دهۀ ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ در فرانسه، ایتالیا و امریکا زندگی کرد. پس از جنگ جهانی دوم، خبرنگار فارسی نشریۀ تایمز[۵] بود. در دانشگاه‌های امریکا و بریتانیا تدریس می‌کرد و در ۱۹۷۲ رئیس انجمن شعر[۶] شد. شدیداً تحت تأثیر ازرا پاوند[۷] و لوئیس ژوکوفسکی[۸] بود، اما تحت‌الشعاع شاعرانی نظیر اودن[۹]، استفان اسپندر[۱۰]، و لوئیس مک‌نیس[۱۱] قرار گرفت. ازجمله آثار اوست: اولین دفتر قصاید[۱۲] (۱۹۶۵)، لوکئویتور[۱۳] (او سخن می‌گوید) (۱۹۶۵)، دو شعر[۱۴] (۱۹۶۷)، و دیوان اشعار[۱۵] (۱۹۶۸).