باویر، اوتو (۱۸۸۱ـ۱۹۳۸)
باوئِر، اوتو (۱۸۸۱ـ۱۹۳۸)(Bauer, Otto)
نظریهپرداز، نویسنده و سیاستمدار اتریشی. از رهبران حزب سوسیال دموکرات[۱] بود. در جنگ جهانی اول[۲] شرکت کرد و مدتی اسیر روسها بود. در ۱۹۱۷ به اتریش بازگشت. از ۱۹۱۸ تا ۱۹۱۹ وزیر امور خارجۀ اتریش شد. جنبش آموزشی سوسیالیستی آینده[۳] را بنیاد نهاد و با چندین نشریه همکاری کرد. از مارکسیستهای اصلاحطلب بود. اعتقاد داشت مسئلۀ هویتِ ملّی در امپراتوری اتریش ـ مجارستان[۴] با ایجاد دولتهای ملّی حل میشود. مهمترین اثرش مسئلۀ ملیّتها و سوسیال دموکراسی[۵] (۱۹۰۷) است. پس از جنگ جهانی اول از هواداران آنشلوس[۶] (اتحاد اتریش با آلمان) بود. در ۱۹۲۳ انقلاب اتریش[۷] را نوشت. در سالهای ۱۹۲۹ـ ۱۹۳۴ نمایندۀ شورای ملّی اتریش بود. پس از قیام نافرجام اتریش در ۱۹۳۴ به چکسلوواکی[۸] و سپس فرانسه تبعید شد.