بیداری عظیم
بیداریِ عظیم (Great Awakening)
تجدید حیات دینی در امریکای مستعمره از اواخر دهۀ ۱۷۳۰ تا دهۀ ۱۷۶۰ که سلسلهجنبانش جورج وایتفیلد[۱] (۱۷۱۴ـ۱۷۷۰)، واعظ متدیست[۲] و دورهگرد انگلیسی، بود که با روحیۀ پرشور و زبان شیوا بسیاری را به پذیرفتن این نهضت ترغیب کرد. «بیداری عظیم» دوم در نیمۀ نخست قرن ۱۹م روی داد و گرایش تبشیری[۳] را در مذهب پروتستان[۴] امریکایی تثبیت کرد.