تاری

از گویش‌های مرکزی ایران در گروه شمال شرقی، رایج در قریۀ تار نطنز.

علاوه بر صامت‌های زبان فارسی، صامت w نیز در تاری رواج دارد. تمایز میان دو جنس دستوری وجود ندارد. نشانۀ نکره i ـ در پایان واژه است. مضاف پیش از مضاف‌الیه قرار می‌گیرد. ضمیر انعکاسی ـ xo است. ضمیر اشاره i، me «این». پیشوند فعلی ـa و ـbe است. برخی از واژه‌های تاری: gord «بزرگ»، low «روباه» و banj/bay «پنج».