تایپه
تایْپِه (Taipei)
| تایپه | |
|---|---|
| نام فارسی | تایپه |
| نام های دیگر | تایهوکو |
| نام لاتین | Taipei |
| کشور | تایوان |
| موقعیت | انتهای شمالی جزیره تایوان، بر کرانه غربی رود دانشویی |
| جمعیت | ۷,۸۷۱,۹۰۰ نفر (۲۰۰۳) |
| تولیدات و صنایع مهم | الکترونیک، پلاستیک سازی، و نساجی |
| بناهای مهم | موزه ملی کاخ |
(به ژاپنی: تایهوکو[۱]) پایتخت تایوان، در انتهای شمالی جزیرۀ تایوان، بر کرانۀ غربی رود دانشویی[۲]. ۲۷۲ کیلومتر مربع مساحت و ۷,۸۷۱,۹۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). مرکز مهم مالی، تجاری، صنعتی و مرکز حمل و نقل تایوان است. صنایع آن عبارت‌اند از الکترونیک، پلاستیک‌سازی، و نساجی. ماشین‌آلات و کالاهای چرمی و الکترونیکی تولید می‌کند. تایپه دارای آب‌وهوای نیمه مدارگانی[۳] با تابستان‌های گرم و زمستان‌های معتدل است. مهاجران چینی از استان فوجیان چین در اوایل قرن ۱۸ این شهر را بنا کردند. در ۱۸۸۶، زمانی که تایوان یکی از استان‌های چین شد، تایپه را به‌منزله مرکز استان انتخاب کردند. در ۱۸۹۵، ژاپن پس از شکست از چین در جنگ چین و ژاپن[۴]، تایوان را تصرف و تایپه را به‌عنوان مرکز آن حفظ کرد؛ شهر مزبور در زمان اشغال ژاپنی‌ها به سرعت رشد کرد. پس از شکست ژاپن در جنگ جهانی دوم، چینی‌ها مجدداً بر این منطقه مسلط شدند. تایپه در دهه‌های بعد از ۱۹۴۹ به سرعت توسعه یافت. دومین برج بلند دنیا با ۱۰۱ طبقه در آن قرار دارد. این شهر یکی از شهرهای پرجمعیت و رو به رشد جهان است. دانشگاه ملی تایوان[۵] (تأسیس ۱۹۲۸)، و موزۀ ملی کاخ[۶] (۱۹۶۵)، محل نگهداری بزرگ‌ترین مجموعۀ هنر چینی جهان، در این شهر قرار دارند.