تب سنگر
تَب سَنْگَر (trench fever)
نوعی بیماری عفونی. در جنگ جهانی اول، سربازانِ طرفهای درگیر در جنگ را مبتلا ساخت. بیماری برای اولینبار در دسامبر ۱۹۱۴ در جبهۀ غربی دیده شد. این بیماری، که شپش آن را منتقل میکند، با تب ناگهانی پنج شش روزهای که بی هیچ اثر بعدی بهبودی مییافت، مشخص میشد. علایم اصلی بیماری عبارت بودند از سردرد، درد ساق پاها، بثورات پوستی[۱]، و التهاب خفیف چشمها. ندرتاً عوارض شدیدی هم ایجاد میشد. این بیماری در ابتدا پزشکان را گمراه کرده بود و با آنکه یکی از مهمترین علل بیماری سربازان در جبههها بود، هرگز در جوامع غیر نظامی دیده نشد. این بیماری بهشکل خفیف تیفوس[۲] شبیه است. در ۱۹۱۷، شکل دیگری از این بیماری ظاهر شد که در آن، مدت تب طولانیتر بود. در ۱۹۱۸، تعداد مبتلایانی که در فواصل چند روزه و کمابیش منظم بیماریشان عود میکرد افزایش یافت.