ایگلتون، تری (۱۹۴۳)

ایگِلْتون، تِری (۱۹۴۳)(Eagleton, Terry)

منتقد ادبی و فیلسوف انگلیسی. شاگرد ریموند ویلیامز، منتقد ادبی مارکسیست، بود. کار خود را با مطالعۀ ادبیات قرون ۱۹ و ۲۰ آغاز کرد و سپس پیرو نظریۀ ادبی مارکسیستی ویلیامز شد. در دهۀ ۱۹۶۰ به گروه کاتولیک چپ‌گرای اسلَنت پیوست. از روانکاوی نیز تأثیر پذیرفت و مبلّغ ‌کار اسلاووی ژیژک در بریتانیا شد. پرآوازه‌ترین کتاب ایگلتون، درآمدی بر نظریۀ ادبی (۱۹۸۳) است که تاریخ مطالعه دربارۀ متن را از رمانتیک‌های قرن ۱۹ تا پست‌مدرنیست‌های چند دهۀ اخیر دربر می‌گیرد. او در اثری به نام بعد از نظریه (۲۰۰۳) نظریۀ فرهنگی و ادبی معاصر را که معتقد است از مسیر اصلی خود منحرف شده، به محاکمه کشیده است. او انکار قطعیت را برنمی‌تابد و به‌وجود آن اعتقاد دارد. هر کس در بدنی می‌زید که نه می‌تواند مالکش شود، چون برای داشتنش کاری نکرده است، و نه می‌تواند نابودش کند، مگر با خودکشی؛ پس بدن ما و مرگ آن قطعیتی است که انسان می‌تواند اعمال خود را حول آن متمرکز کند. از دیگر آثار اوست: به سوی خداشناسی چپ نو؛ زبان بدن (۱۹۷۰)؛ مارکسیسم و نقد ادبی (۱۹۷۶)؛ کارکرد نقد (۱۹۸۴)؛اوهام پست‌مدرنیسم (۱۹۹۶)؛ مفهوم فرهنگ (۲۰۰۰).

 

---