توماس نیومن
| توماس نیومن Thomas Newman | |
|---|---|
| زادروز |
لس آنجلس ۲۰ اکتبر ۱۹۵۵م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | فوق لیسانس موسیقی- دانشگاه ییل |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگساز |
| آثار | بوی خوش زن (۱۹۹۲)، رستگاری در شاوشنک (۱۹۹۴)، زیبایی آمریکایی (۱۹۹۹)، مسیر سبز (۱۹۹۹)، جاده‌ای به‌سوی تباهی (۲۰۰۲)، آلمانی خوب (۲۰۰۶)، جادۀ انقلابی (۲۰۰۸)، اسکای‌فال (۲۰۱۲)، 1917 (2019) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | آلفرد نیومن (پدر)؛ لیونل نیومن (عمو) |
| جوایز و افتخارات | 14 نامزدی اسکار و 5 جایزۀ گرمی |
توماس نیومن (لس آنجلس ۲۰ اکتبر ۱۹۵۵م- )
(Thomas Newman)
(نام کامل: توماس مونتگمری نیومن[۱]) آهنگساز فیلم و موسیقیدان امریکایی. از نامدارترین آهنگسازان سینما در سه دهۀ اخیر است. نیومن با 14 نامزدی اسکار، از معروف‌ترین آهنگسازان فیلم است که هنوز موفق به دریافت جایزه از این مراسم نشده است. همچنین وی تاکنون 9 بار در جشنوارۀ گرمی نامزد دریافت جایزه بوده که 5 بار موفق به دریافت این جایزه شده است. وی تاکنون برای تعداد قابل توجهی از فیلم‌های موفق و شاخص هالیوود آهنگ ساخته است. از جمله: بوی خوش زن (۱۹۹۲)، بازیگر (۱۹۹۲)، رستگاری در شاوشنک (۱۹۹۴)، زیبایی آمریکایی (۱۹۹۹)، مسیر سبز (۱۹۹۹)، جاده‌ای به‌سوی تباهی (۲۰۰۲)، در جستجوی نیمو (۲۰۰۳)، مرد سیندرلایی (۲۰۰۵)، آلمانی خوب (۲۰۰۶)، جادۀ انقلابی (۲۰۰۸)، اسکای‌فال (۲۰۱۲)، عوارض جانبی (۲۰۱۳) و 1917 (2019).
نیومن طی حدود 40 سال فعالیت هنری، برای بیش از 100 فیلم سینمایی و مجموعۀ تلویزیونی موسیقی ساخته است. بیش‌تر این آثار هم به‌طور مشخص در سبک الکترونیک اجرا و ساخته شده‌اند، با این حال او در برخی از کارهایش نیز از تلفیق سازها و صداهای الکترونیکی با سازهای ارکسترال نیز بهره برده است.
توماس نیومن از جمله آهنگسازان هالیوود است که این شغل در خانواده‌شان رواج داشته. پدرش (آلفرد نیومن[۲]) با 9 اسکار موسیقی فیلم، عمویش (لیونل نیومن[۳]) با یک اسکار، برادرش (دیوید[۴]) با آهنگسازی ده‌ها فیلم و سریال، خواهرش (ماریا[۵])، عموی دیگرش (امیل[۶]) و پسرعموهایش (رندی[۷] و جوی[۸]) همگی آهنگساز فیلم بوده یا هستند. نیومن از دانشگاه ییل در رشتۀ موسیقی در مقطع کارشناسی ارشد فارغ‌التحصیل شد و فعالیتش در این حرفه را ابتدا با ساخت موسیقی برای تئاترهای موزیکال برادوی کرد. در سال 1979، با حمایت عمویش، لیونل، که در آن زمان مدیر موسیقی فاکس قرن بیستم بود وارد هالیوود شد. سال 1983، جان ویلیامز[۹]، آهنگساز، از او دعوت کرد که به جمع عوامل و کادر سازندۀ نسخۀ 6 جنگ ستارگان (جنگ ستارگان اپیزود ششم: بازگشت جدای) بپیوندد. چندی بعد آشنایی نیومن با اسکات رودین[۱۰]، تهیه‌کنندۀ مشهور سینما باعث شد تا آهنگسازی فیلم بی‌پروا[۱۱] (1984) را برعهده گیرد؛ و بدین ترتیب این آغاز فعالیت مستقل او به عنوان آهنگساز در سینما بود. آغاز موفقیت نیومن 10 سال پس از این (در سال 1994) با ساخت موسیقی فیلم‌های زنان کوچک[۱۲] و رستگاری در شاوشنگ[۱۳] بوده که برای هردو فیلم در مراسم اسکار نامزد دریافت جایزه شد. آثار بعدی او که برایشان نامزد دریافت اسکار بوده به شرح زیرند:
قهرمانان بی‌بندوبار (دایان کیتون - 1995)؛ زیبایی امریکایی (سام مندس)؛ جاده‌ای به سوی تباهی (سام مندس)؛ در جستجوی نیمو (اندرو استنتون)؛ سرگذشت ناگوار، داستان‌های لمونی اسنیکت (برد سلبرلینگ - 2004)؛ آلمانی خوب (استیون سودربرگ)؛ وال-ای (اندرو استنتون - 2008)؛ اسکای‌فال (سام مندس)؛ نجات آقای بنکس (جان لی هنکاک - 2013)؛ پل جاسوس‌ها (استیون اسپیلبرگ - 2015)؛ مسافران (مورتن تیلدام - 2016)؛ 1917 (سام مندس).