تیت، آلن (۱۸۹۹ـ۱۹۷۹)
تِیت، آلِن (۱۸۹۹ـ۱۹۷۹)(Tate, Allen)
شاعر، منتقد ادبی و رماننویس امریکایی، از نویسندگان جوان گروه مشهور به «مهاجران[۱]» در دانشگاه واندربیلت[۲] در دهۀ ۱۹۲۰. در کنتاکی[۳] از ایالتهای جنوبی امریکا بهدنیا آمد و در ۱۹۱۸ در واندربیلت تحصیل کرد. با دوستش رابرت پن وارِن[۴] که بعدها شاعر و نویسندۀ نامداری شد، به مهاجران پیوست که گروهی از شاعران جوان جنوبی به سرکردگی جان کرُو رَنسم[۵] و طرفدار ارزشهای دهقانی جنوب امریکا بودند و مجلۀ ادبی فراری [۶] را منتشر میکردند. تیت در دهۀ ۱۹۳۰ به تدریس در دانشگاهها پرداخت و به مکتب «نقد نو[۷]» پیوست. علاقۀ او به دین در آثارش پیدا بود و در ۱۹۵۰ به مذهب کاتولیک رومی گروید. چند دفتر شعر، چند زندگینامه، و رمانی به نام پدران[۸] (۱۹۳۸) منتشر کرد. مجموعۀ اشعار تیت (از ۱۹۱۹ تا ۱۹۷۶)[۹] در ۱۹۷۷ انتشار یافت.