تیمارگری
تیمارْگَری (grooming)
در زیستشناسی، استفادۀ حیوان از دندان، زبان، پا یا نوک، برای پاککردن مو یا پر. تیمارگری برای پخش روغنهای ضروری، بهمنظور ضدآب کردن، نیز بهکار میرود. در تعدادی از گونههای اجتماعی، به ویژه در میمونها[۱] و میمونهای انساننما[۲]، بهمنظور تقویت روابط اجتماعی تیمارگری افراد دیگر نیز صورت میگیرد.