جی، جان (۱۷۴۵ـ ۱۸۲۹)

جِی، جان (۱۷۴۵ـ ۱۸۲۹)(Jay, John)

جِي، جان

دیپلمات و حقوق‌دان امریکایی. عضو کنگرۀ مهاجران (۱۷۷۴ـ۱۷۸۹) و رئیس کنگره در ۱۷۷۹. با بنجامین فرانکلین و جان اَدامز در مذاکرات پیمان پاریس (۱۷۸۳) که به انقلاب امریکا خاتمه داد شرکت کرد، جورج واشینگتن او را نخستین رئیس دیوان‌عالی امریکا کرد (۱۷۸۹). با امضای پیمان جِی با انگلستان (۱۷۹۵) از بروز جنگی دیگر جلوگیری کرد؛ او فرماندار نیویورک بود (۱۷۹۵ـ۱۸۰۱). جِی زادۀ نیویورک‌سیتی بود و در ۱۷۶۸ وکیل دعاوی شد. قانون اساسی ایالت نیویورک را تنظیم کرد (۱۷۷۷) و اولین رئیس دیوان‌عالی نیویورک شد (۱۷۷۸). سفیر امریکا در اسپانیا (۱۷۷۹ـ۱۷۸۲)، سپس وزیر امور خارجه در کنگرۀ مهاجران (۱۷۸۴ـ۱۷۸۹) و از حامیان سرسخت قانون اساسی فدرال بود. با اَلگزاندر همیلتون و جیمز مدیسون در نشریۀ روزنامۀ فدرالیست (۱۷۸۷ـ‌۱۷۸۸) همکاری و از تصویب قانون اساسی امریکا حمایت کرد.

---