لینت، جان ویلفرد (۱۹۱۳ـ۱۹۷۵)
لینِت، جان ویلْفْرِد (۱۹۱۳ـ۱۹۷۵)(Linnett, John Wilfred)
شیمی‌دان انگلیسی. میدان‌های نیروی مولکولی[۱]، طیف‌بینی[۲] (اسپکتروسکوپی)، اندازه‌گیری سرعت احتراق[۳] گازها، تلفیق مجدد[۴] اتم‌ها در سطح، و نظریه‌های پیوند شیمیایی[۵] را بررسی کرد. در کاونتری[۶] زاده شد و در آکسفورد درس خواند. بعد از آن به کیمبریج رفت و در ۱۹۶۵، در آن‌جا استاد شد. از ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۵، نایب‌رئیس دانشگاه بود. دربارۀ گستر‌ه‌های انفجاری[۷] در واکنش مونواکسیدکربن[۸]، هیدروژن، و اکسیژن تحقیق می‌کرد و تحقیقاتش به مطالعۀ واکنش‌های اتمی[۹] در سطوح آلیاژهای فلزی[۱۰] منجر شد. در ۱۹۶۰، شروع به اصلاح قاعده هشت‌تایی[۱۱] در الکترون‌های ظرفیت[۱۲] کرد و پیشنهاد داد که در قاعدۀ هشت‌تایی، به‌جای یک جفتِ چهار الکترونی باید چهار جفت دو الکترونی در نظر گرفته شود. به این ترتیب، پایداری[۱۳] مولکول‌های «الکترون فرد[۱۴]»، نظیر اکسید نیتریک[۱۵]، را توجیه کرد. او بیش از ۲۵۰ مقالۀ علمی و دو کتاب درسی منتشر کرد. در مکانیک موجی و ظرفیت[۱۶] فرآیندها و تکنیک‌هایی را بیان کرد که در مکانیک موجی ساختارهای الکترونی اتم‌ها و مولکول‌ها عمل می‌کنند.