ماندزو، جاکومو (۱۹۰۸ـ۱۹۹۱)
| جاکومو ماندزو Giacomo Manzu | |
|---|---|
| زادروز |
برگامو، لومباردی۱۹۰۸م |
| درگذشت | ۱۹۹۱م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | مجسمه‌ساز |
| آثار | دروازه مرگ (۱۹۶۴م)، سردیس پاپ ژان بیست و سوم (۱۹۶۳م)، طراحی صحنه برای اُدیپوس شاه |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
ماندزو، جاکومو (۱۹۰۸ـ۱۹۹۱م)(Manzu, Giacomo) مجسمه‌ساز ایتالیایی. اگرچه چپ‌گرا بود، و به خدا اعتقاد نداشت، سفارش‌های دینی بسیاری اجرا کرد، همچون دروازۀ مرگ[۱] (۱۹۶۴م) برای کلیسای سان پیِترو[۲] در رم، و سردیس پاپ ژان بیست و سوم[۳] (۱۹۶۳م). در پیکره‌هایی که اغلب از مفرغ[۴] می‌ساخت، ایمان او به شأن ذاتی شکل انسانی مشهود است.
ماندزو در برگامو[۵]، لومباردی[۶]، به‌دنیا آمد. نجاری و مطلاکاری را فراگرفت، و مجسمه‌سازی را کمابیش نزد خود آموخت. در میلان در دهۀ ۱۹۳۰م، با روشنفکران پیشتاز ضد فاشیست[۷] ارتباط پیدا کرد، ولی خود هرگز مدرنیست نشد. هنرمندانی همچون اوگوست رودَن[۸]، ادگار دگا[۹] و آریستید مایول[۱۰]، مجسمه‌سازان فرانسوی، را بیش از هنرمندان دیگر می‌ستود. در ۱۹۳۸م، نخستین تندیس از مجموعۀ مکرر «کاردینال»ها را ساخت که فرم آن‌ها رفته‌رفته ساده‌تر می‌شد. در دوران پیری، به نقاشی گرایید و گه‌گاه به طراحی صحنه پرداخت، ازجمله برای اُدیپوس شاه[۱۱] اثر ایگور استراوینسکی[۱۲].