جعاله

جُعاله
در فقه، التزام به پرداخت اجرتی معیّن در‌برابر عمل حلال و عقلایی‌ای که دیگری انجام دهد. به آن که ملتزم می‌شود جاعل و به کسی که عمل می‌کند عامل و به عوض معین که برای عامل قرار داده می‌شود جُعْل یا جُعیله گویند. جعاله از ایقاعات است و نیاز به صیغۀ قبول ندارد. جعاله از هر دو طرف عقد جایز است و هر یک از جاعل و عامل می‌توانند آن را به‌هم زنند. جعاله بر کار لغو و نیز بر واجبات جایز نیست. جاعل باید بالغ مختار، عاقل و غیرمحجور و دارای اهلیت تصرف باشد. بیگانه می‌تواند برای انجام عمل به‌نفع دیگران جعاله قرار دهد. فرق جعاله و اجاره این است که در اجاره، اجیر (عامل) بعد از اجاره مالک اجرت می‌شود ولی در جعاله پس از عمل مستحق اجرت است.