جواهری، محمدمهدی (نجف ۱۹۰۳ـ۱۹۹۷)

جواهری، محمّدمهدی (نجف ۱۹۰۳ـ۱۹۹۷)

محمدمهدی جواهری
زادروز	نجف ۱۹۰۳م
درگذشت	۱۹۹۷م
ملیت	عراقی
شغل و تخصص اصلی	شاعر
آثار	زیور ادب (در ۱۹۲۳)؛ دیوان الجواهری (در سه جلد)؛ میان احساس و عاطفه؛ برید بازگشت
گروه مقاله	ادبیات عرب
خویشاوندان سرشناس	شیخ محمدحسن (جد)
جوایز و افتخارات	چندین بار نامزد دریافت جایزه صلح نوبل

شاعر مشهور و پُرآوازه عراقی. در خانواده‌ای مشهور در علم و ادب زاده شد. جد او، شیخ محمدحسن، صاحب کتاب فقهی جواهرالکلام است. از کودکی با شعر انس یافت و هزاران بیت از شاعران قدیم و جدید را به حافظه سپرد. ابتدا به معلمی روی آورد ولی زود آن را رها کرد و روزنامه‌نگار شد. جواهری به‌شدت مخالف شعر نو و سپید بود و تنها به شعر کلاسیک توجه می‌کرد. شعر او مفاهیم و تصاویر عاطفی عمیقی دارد و هیچ شاعر معاصر عراقی به اندازه او در میان توده‌های مردم محبوب نبوده است. او چندین‌بار نامزد دریافت جایزۀ صلح نوبل شد. جواهری بیشتر عمرش را در آوارگی به‌سر برد. سال‌ها در مصر بود و مدت نُه سال در پراگ، پایتخت چکسلواکی، و حدود ۲۵ سال در دمشق زندگی کرد. پانزده دفتر شعر از او چاپ شد که نخستین آن زیور ادب (در ۱۹۲۳) بود، دیوان الجواهری (در سه جلد)، میان احساس و عاطفه، و برید بازگشت عناوین دفترهای شعری اوست.