جیمز وود
جیمز وود James Wood | |
---|---|
زادروز |
1965 |
ملیت | انگلیسی |
شغل و تخصص اصلی | منتقد ادبی |
شغل و تخصص های دیگر | استاد دانشگاه |
آثار | نزدیکترین چیز به زندگی، داستان چطور کار میکند |
گروه مقاله | ادبیات غرب |
(James Douglas Graham Wood (1965
منتقد ادبی بریتانیایی. علاوه بر نقد ادبی، در زمینهی نوشتن رمان و ناداستان[۱] نیز فعال بوده است.
در دورهام[۲] به دنیا آمد. پدرش استاد جانورشناسی دانشگاه همین شهر بود و مادرش معلم مدرسه. آنطور که خود در کتاب نزدیکترین چیز به زندگی[۳] شرح میدهد، از ابتدا با تربیت مذهبی شاخهای سختگیرانه از مسیحیت بزرگ شد و به مرور زمان در اعتقاداتش تردید کرد. وود در جیززکالج کمبریج[۴] ادبیات انگلیسی خواند و پس از اتمام تحصیل، به لندن رفت. کارش را در نشریهی معتبر گاردین[۵] با نوشتن نقد کتاب آغاز کرد و خیلی زود، به عنوان سردبیر بخش نقد ادبی این مجله انتخاب شد؛ جایزهی روزنامهنگار برتر سال را دریافت کرد و به عنوان یکی از داوران جایزهی ادبی بوکر[۶] انتخاب گردید.
پس از ازدواج با کلر مسود[۷]، نویسندهی آمریکایی، به ایالات متحده مهاجرت کرد و در این کشور، پس از منصبی کوتاه مدت در نشریهی نیوریپابلیک[۸]، به نیویوکر[۹] پیوست. از آن زمان تا به امروز، مقالات وود در معتبرترین نشریات آمریکا از جمله نیویورکر و نیویورکتایمز[۱۰] منتشر شده است. علاوه بر این، وود سابقهای طولانی در تدریس در دانشگاه دارد. او مدتی با همکاری سال بلو، نویسندهی برجستهی برندهی جایزهی ادبی نوبل، در دانشگاه بوستون[۱۱] درس میداد. پس از آن به کالج کنیون[۱۲] رفت و مدتی هم در هاروارد[۱۳] به تدریس مشغول بود.
وود از مهمترین نقادان حوزهی ادبیات داستانی در جهان است و بعضی از مفاهیمی که برای اولین بار مطرح کرده، با استقبال نویسندگان و دیگر منتقدان، به دایرهی مفاهیم نقد ادبی اضافه گشته است. برای مثال او اصطلاح رئالیسم هیستریک[۱۴] را برای توصیف دستهای از آثار جاهطلبانهی ادبی به کار میبرد که در عین استفادهی ماهرانه از پلات، شخصیتسازی و دیگر عناصر داستانی، دغدغهی بررسی و واقعنمایانهی دنیا را دارند. به عبارت روشنتر، این آثار داستان را به محملی برای طرح نظریهی اجتماعی تبدیل میکنند و و بیشتر از آنکه درگیر توصیف درک و دریافت یک فرد از دنیا باشند، در تلاشند تا توضیح دهند دنیا به طور کلی به چه شکل کار میکند. او آثاری مانند شوخی بیپایان[۱۵] از دیوید فاستر والاس[۱۶] یا دندان سفید[۱۷] از زیدی اسمیت[۱۸] را در ردهی این آثار قرار میدهد.
یکی از مهمترین کتابهای وود، داستان چطور کار میکند[۱۹]، شرح و تفسیری است از شیوهی ساخت هر داستان. وود در این کتاب، قدم به قدم شرح میدهد که هر داستان از چه عناصری تشکیل شده و چه چیزهایی یک داستان را به اثری برجسته تبدیل میکند.
نزدیکترین چیز به زندگی، اثری از وود در حوزهی ناداستان است. این کتاب تلفیقی است از زندگینامه و تأملی دربارهی ادبیات. کتاب از شرح تربیت مذهبی وود آغاز میشود و سپس روشن میگردد که چگونه ادبیات به علاقهی اصلی وی بدل میشود. در ادامه با شرح تکههایی از زندگی شخصی، وود توضیح میدهد که ادبیات، خصوصاً رمان، چه ویژگیهای منحصربهفردی دارد که آن را از دیگر حوزههای هنری جدا میسازد. در ایران، نشر مرکز این کتاب را با همین نام و با ترجمهی سعید مقدم منتشر ساخته است.
- ↑ Nonfiction
- ↑ Durham
- ↑ The Nearest Thing To Life
- ↑ Jesus College, Cambridge
- ↑ The Guardian
- ↑ Booker Prize
- ↑ Claire Messud
- ↑ The New Republic
- ↑ The New Yorker
- ↑ The New York Times
- ↑ Boston University
- ↑ Kenyon College
- ↑ Harvard University
- ↑ Hysterical realism
- ↑ Infinite Jest
- ↑ David Foster Wallace
- ↑ White Teeth
- ↑ Zadie Smith
- ↑ How Fiction Works