حزب فدرالیست

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

حزب فِدِرالیسْت (Federalist (USA))

 

فدرالیست‌ها در تاریخ امریکا کسانی بودند که از تصویب قانون اساسی امریکا ۱۷۸۷ـ‌۱۷۸۸ به‌جای مواد ائتلاف[۱] حمایت کردند. فدرالیست‌ها در زمان دو تن از نخستین رئیس‌جمهورها، جورج واشینگتن[۲] و جان اَدامز[۳] (۱۷۸۹ـ۱۸۰۱)، عملاً حزب حاکم بودند و قوانینی برای تقویت حکومت نوپای فدرال تصویب کردند. اَلگزاندر همیلتون[۴] رهبر حزب فدرالیست بود. از ۱۸۰۱ به بعد، جمهوری‌خواهان جفرسونی بیشتر سیاست‌های حزب را دنبال کردند؛ علاوه بر این امر، مخالفت با جنگ ۱۸۱۲ و شکست در جلب آرای جدید در غرب، سبب زوال حزب شد. فدرالیست‌ها شهرنشین، تحصیل‌کرده، محافظه‌کار، و طرفدار صلح دوباره با بریتانیا بودند. آنان نظام قضایی و سرزمینی فدرال را پدید آوردند؛ بر مشروبات الکلی مالیات بستند؛ نخستین بانک ایالات متحده را تأسیس کردند؛ برای توسعۀ صنایع و کشاورزی تعرفۀ حمایتی به‌اجرا گذاشتند؛ و خدمات پُست را راه‌اندازی کردند.

 


  1. Articles of Confederation
  2. George Washington
  3. John Adams
  4. Alexander Hamilton