مجرد، حسین

مُجَرّد، حسین

مشهورترین شاعر ترانه‌های ضربی (پاضربی) در موسیقی مطربی ایرانی. از تاریخ تولد و فوت او اطلاعی در دست نیست، ولی اوج فعالیتش ظاهراً، در دهۀ ۱۳۲۰ش بوده است. از او چند شعر فکاهی در روزنامۀ توفیق به‌جا مانده است (۱۳۰۹). باتوجه به تخلصش، مجرد، چند شعر پاضربی موجود، به‌یقین سرودۀ اوست؛ از‌جمله شعری با ترجیع‌بند «اینایی که من برات می‌گم حقیقته حقیقته».